از زمانی که دولت پاکستان بر سازمان ملل متحد و دولت افغانستان فشار آورده است تا مهاجرین افغانستانی را هر چه زودتر از این کشور عودت دهند، کمتر صدایی از خود مهاجران در خصوص مشکلاتی که با آن روبرو می شوند شنیده شده است.
اما دیروز چهارشنبه این مهاجرین افغان با تشکیل جرگه ای بزرگ، اعلام آمادگی برای بازگشت کردند، اما از مقامات پاکستان و افغانستان خواستند تا به برخی مشکلاتشان در این خصوص رسیدگی کنند.
متنفذین مهاجران از چندین ایالت پاکستان گردهم آمده بودند و از مقامات افغانستان و پاکستان و سازمان ملل خواستند تا به صدای نگرانیشان در خصوص بازگشت به افغانستان گوش دهند.
بریالی میانخیل به نمایندگی از تمام مهاجرین افغان در پاکستان در گفتگو با سیدحسین عالمی بلخی وزیر امور مهاجرین وعودت کنندگان و مقامات ارشد پاکستانی، چندین مورد از مشکلات مهاجرین افغان را در خصوص بازگشتشان به افغانستان عنوان کرد و خواهان رسیدگی جدی شد.
وی در ابتدا در خصوص بحران دوگانگی هویت فرزندان مهاجر افغانی در پاکستان صحبت کرد. او گفت برای مهاجران هم نسل او، افغانستان خانه آنها است، اما برای نسل فرزندانشان، “پاکستان” خانه اول آنهاست.
آقای میانخیل گفت با وجود گذشت 40 سال از زندگی در پاکستان و محروم ماندن از بسیاری از حق های اولیه شان، هم اکنون این مهاجرین چیز دیگری نمی خواهند، تنها می خواهند که آبرومندانه به افغانستان بازگشت داده شوند.
او همچنین خطاب به وزیر مهاجرین افغانستان گفت که “آیا افغانستان توانایی پذیرش یک و نیم میلیون مهاجر را تا پایان سال جاری میلادی دارد و یا خیر.”
وی همچنین یادآور شد که برای آن دسته از مهاجرینی که در پاکستان خانه و تجارتی دارند امکان پذیر نیست که یک دفعه خارج شوند. “زمانی که ما با کارت های هویتی مهاجرتمان به افغانستان بازگردیم، دیگر نمی توانیم با آن کارت ها به پاکستان بازگردیم و باید ویزا بگیریم. این برای ما مساعد نیست و هر دو دولت باید در این خصوص کار کنند تا سهولت برای مهاجرین فراهم شود.”
آقای میانخیل همچنین گفت از آنجایی که مقروضین به مهاجرین افغانی در پاکستان می دانند که این مهاجرین تا پایان سال میلادی کشور پاکستان را ترک میکنند، از پرداخت بدهی هایشان سر باز می زنند، و از سویی دیگر، طلبکاران مهاجرین افغانی فشار جدی آورده اند که مهاجرین بدهی هایشان را هر چه زودتر تسویه نمایند. آقای میانخیل از دو دولت خواست تا نهادی تشکیل دهند تا در خصوص مشاجرات مالی شهروندان دو کشور نظارت داشته باشد.
آقای میانخیل هم چنین از حضور شماری از مهاجرین فاقد اسناد مهاجرت در پاکستان خبر داد و گفت که آنها نیز باید ثبت و راجستر گردند و به صورت داوطلبانه بازگشت داده شوند.
براساس یک گزارش از کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، هم اکنون 50 هزار مهاجر افغان در پاکستان حضور دارند که اسناد اقامتی شان در پایان سال 2012 انقضا شد و دیگر تمدید نشد.
آقای میانخیل همچنین گفت در افغانستان به ما برچسب جاسوسان آی اس آی می زنند. در اینجا نیز ما برچسب جاسوسان هندی می خوریم. این یکی از دلایلی است که مهاجرین افغان در پاکستان با نیروهای امنیتی و دیگر نهادهای قانون گذار همیشه دچار مشکل بوده اند.
آقای میانیخل در پایان صحبت هایش در خصوص سرنوشت آن دسته از فرزندان مهاجر افغانستانی که در پاکستان درس می خوانند پرسید و گفت که آیا این دانش آموزان و دانشجویان اجازه خواهند یافت که برگردند به دانشگاه و یا مکاتبشان و یا اینکه باید با ویزا برگردند.
تعهدات افغانستان
داکتر عمر زاخیلوال سفیر افغانستان در پاکستان پیش تر در جمعی از مهاجرین گفته بود شما متعلق به افغانستان هستید. بازگردید و در خانه و محله خودتان زندگی کنید. بازگشت شما صلح را نیز به افغانستان می آورد.
سفیر کشور در جمع این مهاجرین گفته بود که شرایط برای بازگشت انها مساعد است. “زندگی یک مهاجر دشوار است. ما می توانیم در فقر زندگی کنیم. اما نمی توانیم بدون عزت زندگی کنیم.”
آقای زاخیلوال گفت که دولت افغانستان تمام تلاشش را به کار گرفته است تا زیرساخت های افغانستان را حتی در دورترین نقاط کشور توسعه دهد.
وی گفت “اگر برادران شما می توانند در افغانستان زندگی کنند، پس شما هم می توانید.”
لازم به ذکر است که پیش تر نیز وزیر امور ایالتی پاکستان عبدالقدیر بلوچ اذعان کرده بود که پاکستان می توانست میزبانی بهتری به مهاجران افغان از خود نشان دهد. او گفته بود “من عذرخواهی می کنم. ما کشور فقیری هستیم، بنابراین ما شاید نتوانیم ان پذیرایی ای که کشورهای اروپایی از مهاجران بکنند را ما انجام دهیم.”
