محدودیت ها و تعطیلی ها در کشمیر تحت کنترول هند وارد چهاردهمین روز شد

جدایی طلبان مسلمان این منطقه از کشمیر نیز از طرفدارانشان خواسته اند که مغازه ها و تجارتشان را تعطیل کنند.

مقامات هندی که ترس از تعرضات خشونت آمیز دارند صدها تن از نیروهای امنیتی اش را با تجهیزات کامل ضد شورش به محل اعزام کرده است تا محدودیت ها را بیشتر کرده و از اعتراضات جلوگیری کنند.

نیروهای امنیتی بسیاری از سرک ها را با بلوکه ها و سیم های خاردار مسدود کرده اند که از رفت و آمد آزادانه مردم و وسایط نقلیه جلوگیری به عمل آید.

لازم به ذکر است که خشونت ها در دره کشمیر زمانی آغاز شد که رهبر جوان جدایی طلبان کشمیر از هند به نام برهان مظفر وانی به همراه دو تن از همراهانش به دست نیروهای امنیتی هند کشته شدند.

با کشته شدن برهان وانی خشونت ها در دره کشمیر آغاز شد و محدویت ها نیز در این منطقه اعمال گردید.

براساس گزارش ها، تاکنون در این درگیری ها 40 تن جانشان را از دست داده اند و بیش از 2 هزار تن نیز زخمی شده اند.

رسانه های محلی همچنین گزارش کردند که شب گذشته یک جوان دیگر در شفاخانه ای محلی بر اثر جراحت شدیدی که داشت جان سپرد.

یک مقام ارشد هندی گفت محدودیت ها تا زمان آرامش در کل منطقه برقرار خواهد بود.

بازارها، تجارت، مکاتب، بانک ها، نهادهای دولتی و غیر همچنان تعطیل هستند و وسایط نقلیه نیز هیچ عبور و مروری ندارند.

ساکنان محلی می گویند که به دلیل این محدویت ها و تعطیلی ها با کمبود شدید مواد غذایی و دارویی مواجه شده اند.

خدمات رسانی تلفون های همراه و انترنت همچنان در این مناطق قطع است. دولت محلی هند تمامی رهبران جدایی طلبان را در حبس خانگی نگه داشته اند تا از اشتراک آنها در تعرضات ضد دولتی هند جلوگیری کنند.

لازم به ذکر است در سال 2010 نیز در موجی مشابه از همین درگیری ها، دست کم 100 تن جانشان را از دست دادند و ماه ها این درگیری به طول انجامید.

همچنین گفتنی است که حزب جدایی طلبان کشمیر از هند از سال 1989 در کشمیر تحت کنترول هند فعالیت دارد.

دره کشمیر که در منطقه هیمالیا واقع شده است منطقه تحت نزاع پاکستان و هند بوده است و دو کشور مدعی مالکیت ان را دارد.

دو کشور از زمان گرفتن استقلال از بریتانیا، سه مرتبه با هم جنگ کرده اند، که دو مرتبه این جنگ ها مخصوصا بر سر کشمیر بوده است.

دیروز پنجشنبه، پاکستان با ارسال نامه ای رسما از کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل خواست تا در این خصوص مداخله کرده و از جان ساکنان کشمیری در برابر نیروهای امنیتی هند محافظت کند.

در این نامه همچنین پاکستان از هند خواسته است تا به تعهدات بین المللی اش در خصوص به رعایت قوانین حقوق بشری عمل کرده و به قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره جامو و کشمیر پایبند باشد.

سابقه نزاع میان پاکستان و هند

کشمیر در زمان تسلط بریتانیا بر شبه قاره هند، با وجودی که اکثر مردم آن مسلمان بودند، تحت حکومت فرمانروای هندو مذهب منطقه قرار داشت. هنگام تقسیم مستعمره هند به دو کشور مستقل هند و پاکستان، قرار بود سرزمین‌های مسلمان نشین به پاکستان و سرزمین‌های هندو نشین به هند واگذار شود، اما فرمانروای کشمیر شخصا تصمیم گرفت سرزمین خود را در اختیار هند بگذارد.

هنگام برقراری آتش بس سال 1949، حدود یک سوم از سرزمین کشمیر، در تصرف پاکستان باقی ماند و هند نیز در سال 1954 انضمام رسمی بخش تحت کنترل خود – موسوم به جامو و کشمیر – را به خاک خود اعلام کرد.

چند سال بعد مجدداً جنگ دیگری بین دو کشور رخ داد. بدین ترتیب که در سال 1965، حملات ارتش پاکستان در خط آتش بس، واکنش نظامی هند و عبور نیروهای هندی از خط مرزی دو کشور در ناحیه لاهور پاکستان را در پی آورد. جنگ دوم نیز سرانجام با میانجیگری روسیه خاتمه یافت و در جنوری سال 1966، رهبران وقت دو کشور در تاشکند، موافقتنامه‌ای را مبنی بر خروج نیروهای خود از خاک یکدیگر و تعهد به حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات دوجانبه امضا کردند.

با این همه، بحران کشمیر و تیرگی روابط هند و پاکستان همچنان ادامه یافت. جنگ سوم، در سال 1971 و در پی حمایت هند از شورش استقلال طلبان پاکستان شرقی در مقابل پاکستان اتفاق افتاد که نهایتاً به تشکیل کشور مستقل بنگلادش منتهی شد که آتش بس سال 1972 و شناسایی بنگلادش توسط پاکستان در سال 1974، به این بحران خاتمه داد. شورش و ناآرامی در کشمیر از سال 1989 شروع شد. آنچه که در این سال منجر به انتقال مبارزات مردمی به فاز نظامی شد، ناامیدی مردم کشمیر از دستیابی به حقوق اولیه شان از طرق سیاسی بود. در سال‌های بعد نیز اختلاف بر سر کشمیر باعث بروز دوره‌های متناوب تنش بین هند و پاکستان و تلاش هایی برای رفع اختلافات شد.

در سال 1996، دو دولت کوشیدند مذاکراتی را برای حل اختلاف خود به صورت جدی دنبال کنند. این اقدامات به خصوص در سال 1997 و مذاکرات وزیران خارجه هند و پاکستان در دهلی امیدهایی را برای رفع نهایی بحران به همراه داشت. با این همه، تنش در روابط دو کشور،که فعالیت جدایی طلبان کشمیر هند به آن دامن می‌زد، هرگز به طور کامل رفع نشد. در سال های بعد مبارزان مسلمان مخالف حکومت هند در کشمیر با هدف الحاق دو بخش این سرزمین دست به شورش مسلحانه زدند که در جریان آن تاکنون بیش از 40 هزار نفر کشته شده‌اند.

هند پاکستان را به حمایت از مبارزان مسلمان کشمیر متهم می کند.