محدودیت ها علیه زنان برداشته شود؛ فاجعه انسانی در مناطق مرکزی نزدیک است
گروهی از زنان در مرکز بامیان در اعتراض به وضع محدودیت علیه آنان توسط طالبان و گسترش فقر در کشور گردهمایی اعتراضی برپا کردند.
معترضان در قطع‌نامه‌ای گفتند هم‌اکنون دروازه‌های نهادهای آموزشی و تحصیلی به‌روی اکثریت دختران و زنان مسدود است و زنان شاغل هم از رفتن به کار منع شده‌اند.
در قطع‌نامه تأکید شده است با تسلط طالبان بر کشور، زنان به انزوا رفته‌اند و موارد خشونت علیه آنان، فقر، بیکاری، فروش دختران و کودکان، ازدواج‌های زیر سن قانونی زنان افزایش یافته است. زنان معترض تأکید کردند بیماران روانی در میان زنان به‌دنبال وضع محدودیت توسط طالبان بر زنان هم به‌گونه‌ی نگران‌کننده افزایش یافته‌اند.
با این حال، آنان خواستار بازگشایی فوری مکاتب به‌روی دختران بالاتر از صنف هفتم و دانشگاه‌های دولتی شده‌اند. همچنین معترضان گفته‌اند طالبان باید به‌گونه فوری به زنان‌شاغل اجازه دهند تا به کارشان برگردند.
آنان تأکید کردند: «ما باور داریم با باسوادشدن یک دختر در یک خانواده حداقل سه نسل آن خانواده با دانش بار می‌آیند و با بی‌سوادشدن آن چند نسل بی‌سواد مانده و نظم اجتماعی به هم می‌خورد و باعث عقب ماندگی کشور می‌شود.»
همچنین زنان معترض بامیانی در قطع‌نامه شان گفتند خشک‌سالی‌های چند سال اخیر و عدم حمایت «حکومت‌ها» از مردم مناطق مرکزی، زندگی بر این مردم را دشوار کرده است.
به گفته آنان، اکنون با فرارسیدن زمستان، ساکنان این مناطق نیاز جدی به مواد غذایی، بهداشتی و سوخت دارند.
در قطع‌نامه از جامعه جهانی و به‌ویژه نهادهای حقوق بشری خواسته شده است تا برای جلوگیری از فاجعه انسانی «قریب‌الوقوع» دست به کار شده و به مردم آسیب‌پذیر کمک کنند.
طالبان با تسلط بر افغانستان، محدودیت‌های شدید بر زنان در بخش‌های مختلف وضع کرده‌اند. موضع‌گیری این گروه از همان اول با اعتراضات گسترده‌ی زنان مواجه شد. اما این گروه هر نوع تظاهرات را ممنوع اعلام کرد.
زنان بارها در کابل خواستار احقاق و رعایت حقوق‌شان شده‌اند.
