ماجرای شورش مهاجرین در کمپ «هارمانلی» بلغارستان صورت دیگری هم دارد

بوریکو بوریسف نخست وزیر بلغارستان به تاریخ 5 قوس گفته بود که به دنبال شورش مهاجران در کمپ هارمانلی نزدیک به 400 تن بازداشت شده اند.

وی افزود که شماری از این مهاجران به کمپ های بسته منتقل و شماری دیگر به ویژه مهاجران افغانستانی تا اوایل ماه دسامبر به افغانستان بازگشت داده می شوند.

براساس گزارش های مقامات بلغارستان، مهاجران در این کمپ بخاطر وضعیت بهداشتی شان دست به اعتراضات شورشیانه زدند و 24 پولیس نیز در این جریانات زخمی شدند.

اما این تمام ماجرای اتفاق افتاده در کمپ هارمانلی نیست و این رویداد صورت دیگری هم دارد که توسط مقامات این کشور از دید رسانه ها پنهان مانده است.

براساس گفته های شاهدان عینی و مستندات موجود؛ بعد از اعتراضات مردم، پولیس به داخل کمپ مهاجرین حمله می کند، وارد اتاق ها می شود، مردم را مورد لت و کوب قرار می دهد، بطوریکه تعداد زیادی از مهاجرین به شدت زخمی می شوند و گفته می شود که در این حمله تعدادی از مهاجرین کشته نیز شده اند.

درمورد کشته شدن اطلاعات و آمار دقیق وجود ندارد ولی تعدادی از مهاجرین افغان که همان شب آنجا بوده اند میگویند کسانی را دیده اند که زیر لت و کوب پولیس همانجا جان خود را از دست داده اند.

لازم به ذکر است که در مورد کشته شدن برخی از مهاجرین در این رویداد، منبع موثقی در این مورد گزارشی نداده است، و تنها چند مهاجر که شاهد ماجرا بوده اند این خبر را می دهند.

حسن فاضلی فیلمساز پرکار افغانستانی که بدنبال دریافت تهدیدهایی از سوی طالبان به همراه خانواده اش مجبور به فرار از کشور گردید و هم اکنون در صربستان بسر می برد، از چشم دید خودش در مورد برخورد پلیس و تعدادی از مردم بلغارستان در مورد این واقعه می گوید.

فاضلی در گفتگو با “رها” گفت: در مدتی که در بلغارستان بوده در کمپی به نام «آقچه کپول» ( یا “آفچه کفول” ) شهر صوفیا پایتخت بلغارستان بسر می برده است.

او گفت “مدت ها قبل از ماجرای شورش در کمپ هارمانلی، یک شب هنگامی که به همراه خانواده ام (خانمم و دو دختر خرد سال به سن 8 و 3 ساله) و تعداد دیگری از مهاجران که برای خرید به مرکز شهر رفته بودیم، در راه برگشت به کمپ ناگهان، یک گروه از ساکنان محلی مردم بلغارستان (حدودا 20 تا 30 نفر ) که افراد بسیار تنومندی هم بودند (که در میان مقامات و مردم محلی از آنها تنها با نام «مافیا» یاد می شوند،) با چوب، سنگ و چاقو به ما حمله کردند و پس از لت و کوب فراوان گریختند. من تنها شانسی که آوردم و کمتر لت و کوب شدم این بود که یکی از جوانهای افغانستانی به نام حبیب جلوی خانواده ما ایستاد شد و به التماس به آنها گفت که طفل کودک همراه شان است، لطفا رحم کنید.

ما به یک فروشگاه بزرگ زنجیره ای به نام فانتاستیکو که در آن نزدیکی بود پناه بردیم و «مافیا» اطراف این فروشگاه را محاصره کردند و از دور سنگ و چوب به طرف مان پرتاب میکردند و حتی یکی از شیشه های فروشگاه نیز شکست.

چند نفر از دیگر مهاجرین نیز زخمی شده بودند و حال یک نفر شان خراب بود، زیرا به سرش ضربه سختی وارد شده بود و خونریزی داشت.

من بسیار نگران خانم و کودکانم بودم و جوانهای دیگر که همراه ما بودند (و یکجا محاصره شده بودیم ) به پولیس تلفون کردند، با وجود اینکه نیروهای پولیس همیشه در اطراف آن محل حضور دارند ولی آن شب بسیار دیر آمدند و قبل از آمدن آرنگ موترهایشان را هم روشن کرده بودند و با این کار به مافیا فهماندند که ما درحال آمدن هستیم.

قبل و بعد از آن حادثه چندین بار شنیدم که در جاهای مختلف شهر مردم بلغارستان، به مهاجرین حمله کرده اند و تعدادی از مهاجرین را زخمی کرده اند.

پس از رویداد آن شب، سه یا چهار روز بعد ساکنان محلی علیه مهاجران تظاهرات بر پا کردند، پولیس دروازه های کمپ را بست و ما حق نداشتیم از کمپ خارج شویم. بیرون از کمپ مردم بلغارستان تجمع کرده بودند و بر ضد مهاجرین شعار می دادند.

درباره این حادثه، ترجمان کمپ مان آمد و گفت این یک برنامه ریزی سیاسی است که مردم بلغارستان مهاجرین را لت و کوب می کنند و آنقدر آزار و اذیت می کنند که مهاجرین عکس ‌العمل نشان بدهند تا از عکس العمل مهاجرین، دولت بلغارستان بر ضد آنها استفاده سیاسی کند.”

جاوید یکی دیگر از مهاجران در بلغارستان می گوید “یک بار یک گروه از مردم محلی با چاقو به ما حمله کردند و ما را مورد لت و کوب فراوان قرار دادند، و وقتی پولیس آمد، مهاجمان مسلح همچنان نزدیک ما بودند. ولی پولیس بجای اینکه اقدام به دستگیری آن مهاجمان کند، از ما کارت شناسایی درخواست کرده و ما را بازداشت کرد.”

“ویدیو: حمله به مهاجران افغان در بلغارستان”

جاوید از رفتارهای بشدت خشن و غیرانسانی پولیس بلغارستان با مهاجران یاد کرده و می گوید به هیچ عنوان حتی حق اعتراض هم نسبت به این برخوردهای توهین آمیز نداشته اند، زیرا ممکن است با برخوردهای بیشتری مواجه شوند.

علاوه بر فاضلی و جاوید، برخی دیگر از مهاجران که در دیگر کمپ های بلغارستان مخصوصن کمپ هارمانلی بوده اند، می گویند که وضعیت مهاجران در این کمپ بشدت تاسف بار است.

“مهاجران روزی دو وعده غذای بسیار بد که اغلب قابل خوردن نمی باشد، دریافت می کنند. مسئولین کمپ هنگام توزیع غذا رفتارهایی بشدت غیرانسانی و توهین آمیز با مهاجران دارند. ماموران امنیتی نیز در صورت اعتراض مهاجران، آنها را تهدید به لت و کوب می کنند. وضعیت بهداشتی به شدت افتضاح می باشد، بطوریکه بسیاری از مهاجران بیماری های جلدی و واگیردار گرفته اند.”

لازم به ذکر است که در کمپ هارمانلی در حدود 3 هزار مهاجر از کشورهای مختلف از جمله افغانستان، عراق، سوریه و ایران حضور دارند، اما بیشتر این مهاجران از افغانستان هستند.

بوریسف نخست وزیر بلغارستان که سفرش به مجارستان را پس از این رویداد لغو کرد، گفت “من بسیار نگران هستم. شما می بینید که هیچ کلینیکی سالم نمانده است. کسانی که دست به چنین خشونتی زده اند، حتما به میز عدالت کشانده خواهند شد.”

وی همچنین گفت که براساس توافقنامه ای که با اتحادیه اروپ و افغانستان صورت گرفته، یک هواپیما درخواست شده است تا مهاجران افغانستانی از بلغارستان اخراج شده و به افغانستان بازگشت داده شوند.