یک مرد در کابل خانمش را به‌دلیل اینکه چرا دختر به دنیا آورده، کشت.
این رویداد چاشت روز گذشته در ناحیه نهم شهر کابل، رخ داد.
وزارت داخله وقوع این رویداد را تایید کرد.
وقوع این رویداد یک بار دیگر اعراب زمان جاهلیت را در اذهان بشر مدرن تداعی کرد. زماینکه اعراب داشتن دختر را بر خود شرم و ننگ می دانستند و دختران خود را زنده به گور می کردند.
اینکه یک مادر به جای اینکه مورد تقدیر و تشکر قرار گیرد به وحشیانه ترین حالت از سوی شریک زندگی اشت کشته می شود آن هم به جرم به دنیا آوردن دختر، مساله یی که خود زن هیچ اختیاری در آن ندارد نشان از توحش در جامعه یی مثل افغانستان دارد.
وقوع این مسأله تکان دهنده تر از کشت و کشتار طالبان است، طالبان اگر می کشد از همان اول هدفش مشخص است و برای رسیدن به قدرت می کشد اما یک مرد چرا خانم را بکشد!
جدای از اصل واقعه دلیل انجام قتل است که عرق شرم را بر پیشانی هر انسان جاری می کند حال مرد مسلمان که بماند. جامعه امروز ما چنان در بی اخلاقی و سقوط انسانیت فرو رفته که همه چیز در آن قابل حدس است.
نه مفاهیمی در چارچوب حقیقی اخلاق اسلامی رعایت می شود و نه اخلاق انسانی. نه مدعیان دموکراسی در باورمندی به اخلاق انسانی رو سپید بوده اند و نه مدعیان حکومت دینی در رعایت اخلاق اسلامی شان. کافی ست که کمی به اطراف خود بنگریم از سیاستمدار و تاجر و فرهنگی و روزنامه نگار گرفته تا لایه های پایین جامعه. سیاستمداران فاقد اخلاق سیاست ورزی، تاجرانمان فاقد اخلاق داد و ستد، فرهنگی مان فاقد اخلاق فرهنگ مداری، روزنامه نگار مان فاقد اخلاق قلم مداری و روشنگری ، شهروندان مان فاقد اخلاق اجتماعی.
اینجا سرزمین ادعاست ، سرزمین فوران عقده مندی ها، سرزمین خودبرتری طلبی ها، سرزمین رفتارهای متاثر از سرخوردگی های زندگی فردی. دموکراسی بدون اخلاق، حکومت اسلامی بدون اخلاق، روشنفکران بی اخلاق، مدعیان بی اخلاق. آیا واقعا یک ملت متلاشی نیستیم!
این در حالی ست که قرآن کریم در وصف اخلاق منحط و جاهلی اعراب در برابر زنان می‌فرماید: وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ؛ و چون یکی از آنها را به فرزند دختری مژده آید (از شدت غم و حسرت) رخسارش سیاه شده و سخت دلتنگ و خشمگین می‌شود -سوره نحل/۵۸》
جامعه ما در عرصه‌های مختلف در عصر جاهلیت و بربریت به سر می‌برد. تا از این صباوت عبور نکنیم، همیشه قربانی قساوت و بغاوت خواهیم بود.
