صالح: اگر دعای طالبان برای پیروزی کارساز بود؛ چرا دعای اقتصادی آنها جواب نمی دهد
امرالله صالح معاون نخست دولت اشرف غنی در برگه فیسبوکش در واکنش به مکتوب طالبان به آمریکا برای آزادسازی پول های بانک مرکزی افغانستان گفت: «نه پیروزی طالبان سر داشت و نه رژیم شان سر دارد. اینها قبل از آنکه بتوانند برای دستاورد خود حتی یک مجلس با حضور به اصطلاح بزرگان خود دایر نمایند دست به دامان “دشمن” بردند و شناسایی را گدایی کردند.»
آقای صالح افزوده است که «اکنون این ترحم را از دشمن با نوشتن نامه ای به چهار لسان گدایی کرده اند. اگر به اصطلاح پیروزی طالبان از برکت دعا و تقوا بود چرا دعای اقتصادی آنها به جایی نمی رسد.»
وی بار دیگر بر موضع همیشگی خود تاکید کرده و گفته است که طالبان یک گروه نیابتی و دست نشانده پاکستان بوده و است.
آقای صالح از افغانستان به عنوان یکی از پر منفعت ترین جنگ های پاکستان یاد کرده و خاطرنشان کرد: «پاکستانی ها زمانی به دلیل حمایت از جهاد ملیاردها دالر بدست آوردند و نازدانه ی جهان غرب گشتند و زمانی هم به بهانه ی جنگ علیه تروریزم در میز تصمیم گیران جهان جای داده شدند. منفعت بردن از بی ثباتی افغانستان مهارت منحصر به فرد دستگاه دولتی پاکستان بوده است.»
وی علاوه کرد: «پرسش امروزی این است که آیا راهی برای منفعت بری از وضع امروزی افغانستان برای پاکستانی ها وجود دارد یا اینکه باید رژیم دست نشانده ی خود را تمویل نمایند. آیا داعش شاخه ی خراسان گاو شیری بعدی روالپندی است؟ از دید منطقی باید وسیله ی در دست داشته باشند تا از دنیای “ترسو و هراسان از تروریزم” باج بگیرند.»
امرالله صالح گفته است: «وسیله ی ارزانتر از داعش خراسان دیگر نیست. این وسیله هم به رژیم طالبان بهانه تعامل با دیگران را می دهد و هم پاکستان هوا و زمین خود را بخاطر حمایت از تروریزم بار دیگر به غرب کرایه خواهد داد و بخشی از این کرایه را به طالبان خواهد پرداخت.»
معاون نخست دولت اشرف غنی افزوده: «پاکستان مهارت یک دستگاه استعماری را به میراث برده است و آن را در افغانستان بکار می برد، اما توانایی مالی و مدیریتی یک قدرت استعماری را ندارد. آنچه قرین به نظر می رسد (این است که پاکستان) طالب و افغانستان را به پروژه ای مبدل نماید و خود به عنوان تطبیق کننده مزد بگیرد. تمام نشانه ها و قراین همین روند را واضح نشان می دهد. طالب هیچگاهی از اسلام آباد دور زده نخواهد توانست و ابدا حیثیت جهانی و مشروعیت مردمی پیدا نخواهد کرد مگر اینکه برای ایجاد مشروعیت به مردم مراجعه شود.»
او گفت: «سیاست کنونی طالبان در ارتباط به جهان نیز با تقلید از راولپندی استوار به باجگیری است، نه دیدگاه و بصیرت. احترام به حق انسان و کرامت انسانی، حق تعلیم، آزادی بیان، مشارکت آزاد مردم در سیاست و اذعان به کثرت گرایی را به وسایل باج گیری تبدیل کرده اند.»
امرالله صالح می گوید: « به عبارت ساده اینها به دنیا می گویند اگر پول نمی دهید ما مردم افغانستان را شکنجه می کنیم. وجدان بشریت را زیر فشار قرار داده اند. ده ها سال است پاکستانی ها به عنوان بانی این سیاست به غرب می گویند اگر پول نمی دهید سلاح اتمی ما در خطر فروش و سقوط قرار می گیرد و دنیای هراسان از تروریزم اتمی همیشه حاضر به باج دهی بوده است.»
صالح افزود: «وقتی من ساحه فعالیت داعش خراسان را مطالعه می نمایم شکی برایم باقی نمی ماند که پاکستان از این وسیله ارزان به عنوان گاو شیری بعدی استفاده نماید.»
او گفت: «عمیق تر فکر کنید. از مشکلات جمهوریت هیچ کس چشم پوشی نمی کند اما سطحی نگری “ما” به دشمن فرصت می دهد که ایده دولت ملت در افغانستان را تمسخر بشمارد. درامه اتهام بستن ها و دشنام دهی بر یک دیگر چیزی جز سطحی نگری نیست. برای ایستادگی بر علیه دشمن اصلی باید متحد باشیم. برای قصه نوشتن و گفتن فرصت همیشه خواهد بود.»
