شکوه یک خبرنگار از وضعیت بد روزگار
عبدالوهاب فیضی، یکی از خبرنگارانی است که بیشتر از یک دهه عمر اش را همچون مسوول یک ماهنامه خصوصی و خبرنگاری گذشتانده است.
آقای فیضی در نا امن ترین ولایت افغانستان، غزنی سرگرم کار خبرنگاری بود همچون خبرنگاران دیگری پس از تسلط طالبان با تهدید های مستقیم روبرو شد و به ناچار افغانستان را به قصد کشورهای همسایه ترک کرده است.
اقای فیض ی در گفتگوی با خبرگزاری رها می گوید که هرگز اراده ترک افغانستان را نداشته است اما هنگامی که فرمانده نظامی طالبان به نام ملا عمران در پی انتقام جوی از او برامد ماه ها در بخش های از شهر کابل پنهانی زندگی کرده است.
وی می گوید: “من نزدیک به سه سال می شود که همواره مورد تهدید، توهین وحتی یک مورد حمله مسلحانه قرار گرفتم، پس از تسلط طالبان در افغانستان یک قومندان طالبان در پی بازداشت وشکنجه و یا ممکن به قصد کشتن من تلاش کرد مرا تعقیب کند تا زندانی ام کند”
بدترین دوران زندگی این خبرنگار سرشناس محلی در غزنی هنگامی آغاز شده است که طالبان قدرت را در دست گرفتند او پس از سقوط نظام جمهوریت به کابل فرار کرد، اما بار ها تحت تعقیب قرار گرفت. باری طالبا ن مشکوک شد و خانه وی را مورد تلاشی قرار دادند اما قبل از تلاشی خانه محل را ترک کرده بود.
آقای فیض افزود ” متاسفانه تهدید نه تنها که متوجه من بلکه متوجه اعضای فامیل من بود، متاسفانه هیچ نهادی به من توجه نکرد ممکن دلیل آن این بود که من در ولایت غزنی فعالیت داشتم من ناچار شدم خودم را به کشور همسایه برسانم”
حالا این خبرنگار فراموش شده در یکی از کشور های همسایه در بی سرنوشتی کامل به سر می برد زیرا تاآکنون هیچ نهاد حاضر نشده است به وی کمک کند تا به یک کشور امن برسد.
آقای فیضی در این گفتگو گفته است ” نزدیک به یک سال است در اضطراب وترس به سر می برم، ممکن بود من همچون ده ها خبرنگار دیگر بازداشت شکنجه وحتی زندانی می شدم. چون من برنامه های زیادی فرهنگی را در ولایت غزنی به پیش برده بودم اکنون در کشور همسایه در بی سرنوشتی به سرم می برم”
آقای فیضی در این مورد افزود، پس از تسلط طالبان در افغانستان ده ها خبرنگار بازداشت، شکنجه و یا مورد خشونت قرار گرفته و صد ها رسانه چاپی و تصویری در افغانستان مسدود شده اند.
