سیاست

جنگ طالب با تاجیکستان/ دیر یا زود

رهبران طالب رسماً به این موضوع اعتراف دارند و همزمان، پاکسازی بومیان هزارستان نیز عملاً شروع شده است.

 طالب، تاجیکستان را به فتح تهدید می کند. این اشتباه خشن طالبان به شمار می رود. تاجیکستان در «بازی بزرگ جدید» مانند پاکستان پس از تجاوز شوروی به افغانستان، موقعیت حساس راهبردی احراز کرده است. وقتی مولوی نعیم تهدید کرد هرگاه جامعه بین المللی مداخله نکند، تاجیکستان را در24 ساعت تسخیر می کنیم، درمغزم این جمله صورت بست: طالبان قبرخود را کندند.

سرزمین شمال بسترجنگی برای طالب نیست. آن ها درآن اراضی، بیگانه اند. نقره داغ خواهند شد.

درتقابل با تاجیکستان، خطوط جنگ درخیرخانه و گردنۀ شیبر و کوه های بابا خواهد بود؛ نه درکناره های آمو دریا.

اردوگاه های بزرگ جنگی در قلمرو تاجیکستان درحال برپا شدن هستند. به شمول روسیه، شش کشور آسیای میانه و هند، حامی و تدارکچی چنین جنگی خواهد بود. ده ها هزار جوان خشمگین و دربه در به سربازان آزادی کشور مبدل می شوند.

رزاق مامون

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا