با خروج امریکا و بریتانیا از افغانستان در سال گذشته میلادی، جنگ در این کشور به پایان نرسید و صرفا شکلی متفاوت و البته مرگبار به خود گرفت.
پاسخ دولت جو بایدن به تمسخر نظامی وارد شده به امریکا از سوی طالبان، همان سیاست زمین سوخته بوده که بیشترین آسیب اقتصادی را به کشوری مثل افغانستان که از قبل در لیست فقیرترین کشورهای دنیا قرار داشته وارد کرده است.
به نقل از گاردین امریکا با مسدود ساختن دارایی های بانک مرکزی افغانستان و اعمال تحریم بر بانک ها و دیگر شرکت های خارجی که با افغانستان معاملات تجاری انجام می دادند، جنگ را به شکلی دیگر دنبال نمود. با این اقدامات امریکا، پرداخت های صندوق بازسازی افغانستان(ای آر تی اف) بانک جهانی متوقف شد و هیچ کمک اقتصادی برای مبارزه با کوید-19 از سوی نهادهای مالی بین المللی به افغانستان ارسال نشد.
با خروج امریکا و قطع کمک های خارجی که نیمی از تولید ناخالص داخلی افغانستان در سال 2020 را تشکیل می داد، افغانستان دچار بحران اقتصادی و انسانی شدیدی شد.
به جز تجارت غیرقانونی تریاک بقیه اقتصاد افغانستان تقریبا فرو پاشیده و به طور میانگین تمامی فابریکه ها شصت درصد نیروی کاری خود را اخراج کرده اند. بهای مواد غذایی تا چهل درصد افزایش یافته است، بیش از نیمی از جمعیت افغانستان نیازمند کمک های انسانی هستند و فقر به نود درصد رسیده است که می توان گفت بالاترین سطح فقر در کل دنیا به شمار می رود. صندوق کودکان سازمان ملل(یونیسف) پیش بینی کرده بیش از یک میلیون افغان در خطر مرگ ناشی از گرسنگی و بیماری های مرتبط با گرسنگی قرار دارند. آمار و ارقام نمی توانند به درستی شدت فقر را بیان کنند و فقر واقعی با فروش دختران اغلب خردسال برای ازدواج و اعضای بدن در ازای غذا خود را نشان می دهد.
در این میان آنچه مهم است قربانی شدن مردم افغانستان است بدون اینکه فشار خاصی بر طالبان وارد شود: امریکا و متحدانش در یک باور نادرست به نوعی مجازات جمعی را بر مردم افغانستان تحمیل می کند. گرسنه نگه داشتن کودکان و بسته شدن مکاتب به دلیل عدم پرداخت معاش معلمان حتی خلاف ارزش های غربی ست. امریکا که جنگ را باخته اینک صلح را نیز می بازد.
رژیم تازه کابل از ابتدای تسلط بر افغانستان هیچ برنامه اقتصادی نداشت و اکنون پس از گذشت شش ماه هنوز هم برنامه ای برای توسعه اقتصاد افغانستان ندارد. اقتصاد افغانستان اکنون در حال فروپاشی ست و امریکا مقصر این وضعیت می باشد. هیچ نشانه ای وجود ندارد تا مطمئن شویم فشار اقتصادی بر مردم افغانستان تغییر رژیم در این کشور را تسریع ساخته باشد.
فشار اقتصادی امریکا تنها سبب تولید بیکاری و فقر بیشتر و تقویت تروریزم افزایش سیل مهاجرت از افغانستان می شود.
