جان لویس، سناتور دموکرات جورجیا و مبارز نامدار حقوق مدنی سیاهان آمریکا، بامداد شنبه در ۸۰ سالگی در گذشت.
نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا روز شنبه ضمن اعلام خبر درگذشت آقای لویس او را «یکی از بزرگترین قهرمانان تاریخ آمریکا» خواند و افزود: «همهٔ ما مفتخر بودیم که سناتور لویس را همکار خود بخوانیم و از درگذشت او دل‌شکسته‌ایم.»
جان لویس، سال گذشته اعلام کرد که به سرطان مبتلاست. افراد هر دو حزب عمده سنای آمریکا درگذشت آقای لویس را تسلیت گفتند.
میچ مک‌کانل، رهبر اکثریت سنا از حزب محافظه‌کار دربارهٔ جان لویس گفت: «او یکی از رهبران پیشروِ حقوق مدنی بود و عمرش را صرف مبارزه با نژادپرستی و ترویج برابری کرد تا ملت ما را به اصول بنیادین خود نزدیکتر کند.»
جان لویس، جوان‌ترین عضو گروه ۶ نفره‌ای بود که مارتین لوتر کینگ تشکیل داد و هسته بنیادین جنبش آزادی‌خواهی سیاهان آمریکا را در دههٔ ۶۰ بنیان نهاد. جان لویس بود که پیش از سخنرانی معروف مارتین لوتر کینگ با نام «رویایی دارم»، برابر همان جمعیت سخن گفت و کینگ را معرفی کرد.
او در جوانی می‌خواست کشیش شود و علاقهٔ شدیدی به مطالعه داشت اما به‌خاطر سیاهپوست بودن، کارت کتابخانه عمومی را به او ندادند و همین، او را به خوانندهٔ پرشور کتاب تبدیل کرد. سرانجام وقتی نوجوان بود سخنرانی مارتین لوتر کینگ را از رادیو شنید و آتش مبارزه برای حقوق برابر در نهادش شعله‌ور شد.
او تنها ۲۵ سال داشت که پیشاپیش حدود ۶۰۰ تن در راهپیمایی «یکشنبهٔ خونین» در شهر سِلما به‌راه افتاد. نیروهای پلیس در برابر دوربین‌ها او را به زمین انداختند و چنان او را کتک زدند که جمجمه‌اش ترک برداشت.
انتشار تصاویر خشونت پلیس سبب شد موجی از خشم و اعتراض سراسر برپا شود که خونی تازه در رگ جنبش سیاهان آمریکا دوانید؛ جنبشی که فشار آن سبب شد تا همان سال موانع قانونی رأی دادن سیاهان برداشته شود.
باراک اوباما، رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده پیش از آویختن مدال افتخار بر گردن سناتور لویس گفته بود: «او آنقدر این کشور را دوست داشت که جانش را برای آن به خطر انداخت.» و پس از مرگ وی نیز درباره‌اش گفت: «او برای ایجاد تغییر در این کشور، اصول مقاومت بی‌خشونت و نافرمانی مدنی را می‌ستود.»
