با خروج از افغانستان تقابل قدرت ها در افغانستان افزایش می یابد
توجه نماید قبل از ورود امریکا به افعانستان ، کشور صحنه درگیری میان قدرت های منطقه ای بود؛ ایران، روسیه هند و ازبکستان از اتحاد شمال درمقابل طالبان که مورد حمایت کشورهای خلیج فارس، عربستان و پاکستان بود حمایت می‌کرد.
ورود امریکا درافغانستان برای شکست القاعده و تروریسم بود اما با ایجاد پایگاه‌های نظامی، تحلیل ها چنین بود که امریکا برای مهار رقیبان منطقه ای خود مثل چین، روسیه و ایران در افغانستان ماندنی خواهد بود .
استراتژی قدرت های منطقه ای به خصوص چین و ایران زمین‌گیر کردن امریکا بود اما باهدف ویتنامیزه کردن افعانستان برای امریکا، ناچار در یک پیمان ضمنی باطالبان قرار گرفت.
با خروج امریکا زمینه تقابل کشورهای منطقه ای علیه منافع همدیگر بیشتر شده است .ببینید! زمانی منافع ایران در سوریه برآورده می شود که بشار اسد متحد قدیمی ایران در قدرت باشد نه کسی دیگر. اما فعلا درافغانستان هیچ متحد ایران، هند و روسیه در قدرت نیست. فکر نکنم آنها آرام بنشیند.
پروژه قرن اقتصادی چین(جاده ابریشم) و ائتلاف اقتصادی منطقه (ترکیه ،پاکستان ، ایران وچین ) هیچ وقت برای امریکا، هند، تایلند و جاپان قابل تحمل نیست به همین لحاظ خروج امریکا از منطقه و پیش بینی صف بندی های جدید شبیه دهه نود این پروژه منطقه ای را با مشکل رو برو خواهد کرد و ان دقیقا سناریویی ست که امریکا سالهاست تلاش می‌کند.
حرف آخر، ایران هیچگونه نیروی بازدارنده و نفوذ معتمد در حاکمیت فعلی طالبان ندارد. اما طالبان ممکن است هرنوع تعامل با حمایت امریکا و سعودی علیه ایران انجام دهد. برای نمونه، ایران دیگر توان موشکی اش بالای منافع آمریکا در عربستان توسط حوثی های یمنی را از دست خواهد داد، چون در آن صورت جوابش را از افعانستان خواهد گرفت، زیرا امریکا وعربستان اهرم فشار از نظر مالی، سیاسی وبین المللی بیشتری علیه طالبان دارد.
شبیر بهار
