افغانستان دست‌خوش تحولات شخص محور
افغانستان کشوری ست متشکل از اقوام مختلف. این مسأله علی رغم برخی خوبی هایی که داشته همواره با مشکلاتی نیز همراه بوده است و گهگاهی ابزار دست استفاده جو ها از جمله سیاسیون شده است. برخی سیاسیون که پسوند رهبری برخی از احزاب را نیز با خود یدک می کشند چنان بر مقدرات یک قوم مسلط شده اند که هرگونه تغییر در آن مستلزم کسب اجازه از رهبر قومی باشد. در این میان اما تمام امتیازات به جیب رهبران قومی رفته مردم از بسیاری امکانات و امتیازات بی بهره می مانند.
سالم حسنی، مشاور ارشد رئیس جمهور غنی، طی یادداشتی فیس بوکی در این زمینه می نویسد:«جامعه افغانستان به شدت سنتی است. یکی از مشخصات روشن جامعه سنتی، شخصیت محوری است. همیشه تحولات بر محور اشخاص و تصمیم‌گیری آنان می‌چرخد. مردم نقش پیرو و قربانی را دارند. به همین جهت، مردم به جای جستجوی راه نجات، منتظر یک سوپر من(ابر انسان) هستند تا از غیب برون آید و کاری بکند.»
این وضعیت، زمینه را برای شعارها و رفتارهای پوپولیستی فراهم می‌کند. یکی از میدان‌های بازی‌های پوپولیستی، قهرمان‌بازی و قهرمان‌سازی قومی‌است. این‌که قهرمان‌های افغانستان، اکثرا قومی‌اند ، نه ملی، ناشی از همین واقعیت است. متاسفانه این یک واقعیت است که قهرمان یک قوم، منفور دیگر اقوام است؛ زیرا قهرمان‌های قومی، با استفاده از اهریمن‌نمایی اقوام دیگر، قوم خود را در معرض خطر و خود را نجات دهنده تعریف می‌کند. و این سلسله و دوستان، همچنان ادامه دارد.
آقای حسنی در پایان می افزاید:«اکنون که افغانستان در آستانه یک تحول دیگر فرار دارد، بازهم از مردم و سیستم مردم‌محور خبری نیست. سوگمندانه باید گفت که تحولات شخص محور، با تکیه بر شخصیت‌های کهنه‌اندیش، یک بار دیگر ما را در مسیر قهقرایی قرار خواهد داد.»
