انزوا و فقر بیشتر از تروریزم باشندگان نقاط مرزی افغانستان و تاجیکستان را تهدید می کند.

ترس از نفوذ تروریستان به آسیای میانه از طریق افغانستان سبب شده همسایه های شمالی افغانستان به طور کل و تاجیکستان به طور خاص از مرزهای خود حفاظت کنند و درصد کنترل را افزایش دهند؛ در ماه جاری روسیه و تاجیکستان یک مانور نظامی مشترک با حضور بیش از 50 هزار نیروی نظامی و جنگنده های پیشرفته روسیه در مرز تاجیکستان با افغانستان برگزار کردند.

باشندگان نقاط مرزی تاجیکستان و افغانستان اما در مورد نوع پدیده هایی که آنان را تهدید می کند نظر متفاوتی دارند: باشندگان این مناطق از در انزوا قرار گرفتن و فقر بیشتر از نفوذ تروریستان نگران اند.

تحقیق جدید که با عنوان “بیگانگان در اطراف رودخانه آمو: دیدگاه باشندگان نقاط مرزی افغانستان و تاجیکستان” و پس از مصاحبه با 9 جامعه مختلف ساکن در نقاط مرزی دو کشور انجام شده، نشان می دهد دیدگاه های باشندگان در مورد فرصت ها و تهدیداتی که زندگی در نقاط مرزی ایجاد می کند با آنچه سران دو کشور در مرکز باور دارند، متفاوت است.

کازیمشکو اسنکدروف، عبدالاحد محمدی و شهربانو تاجبخش، تهیه کنندگان این گزارش، بر این باورند که باشندگان نقاط مرزی افغانستان و تاجیکستان از لحاظ محیطی آسیب پذیر، از لحاظ اقتصادی فقیر و از مرکز دور افتاده هستند؛ این باشندگان از فرصت های اندک رشد و ثبات اقتصادی برخوردارند.

تحقیق اما نشان می دهد باشندگان مناطق مرزی نسبت به زندگی در چنین منطقه ای دیدگاه های مثبت و منفی خود را دارند؛ به اعتقاد بسیاری از آنها مجاورت مرزی باعث می شود آنها بتوانند از فرصت های تجاری، منابع مشترک آب و برق، مناطق امن برای مهاجرت و سفر برای تداوی و تبادل اطلاعات یکدیگر استفاده کنند. نفوذ نا امنی و دیگر عناصر ایجاد نا آرامی به شمول جنایتکاران به هر دو کشور در کنار بلایای طبیعی به شمول طغیان رودخانه آمو که معمولا مزارع دهاقین را ویران می سازد از نگرانی های باشندگان مناطق مرزی می باشد.

کنترل امنیتی شدید ناشی از ترس از نفوذ تروریستان به تاجیکستان و افغانستان باشندگان نقاط مرزی را بیش از پیش منزوی ساخته است.

کنترل شدید امنیتی در مرز و ایجاد محدودیت روی کالاهای وارداتی و صادراتی از دو بعد به باشندگان مناطق مرزی آسیب رسانده است: اول اینکه انگیزه قاچاق کالاها و فساد در این مناطق را افزایش داده و دوم مانع صادرات و واردات کالاها از مسیر قانونی شده است.

سیاست های انزوا گرایانه وضعیت اجتماعی-اقتصادی مردمان نقاط مرزی افغانستان و تاجیکستان را وخیم تر ساخته و جنجال بر سر منابع موجود را افزایش می دهد.

انزوای بیشتر همچنین امکان پیوستن مردم به گروه های تروریستی در این مناطق را بالا برده است.

http://www.eurasianet.org/node/77911