کرزی خواستار مشارکت طالبان در کنفرانس بُن بود اما امریکا مخالفت کرد

حامد کرزی، رئیس جمهور پیشین افغانستان، در تازه ترین اظهاراتش از جامعه جهانی خواسته است با امارت اسلامی تعامل کنند. وی گفته است تمام جناح ها و گروه ها در جنگ های داخلی افغانستان مرتکب خشونت شده اند.

آقای کرزی همچنین گفته است با فرار غنی از افغانستان وی از طالبان خواسته است برای جلوگیری از هرج و مرج و چور و چپاول وارد کابل شوند.

این اظهارات کرزی با موجی از واکنش های منفی از سوی شهروندان افغانستان روبرو شده است و در اوضاع کنونی که بحران انسانی و  اقتصادی بیداد می کند مردم افغانستان اظهارات اخیر کرزی را نمک به زخم های خود می دانند و کرزی را به همکاری و همسویی با طالبان از همان روزهای ابتدایی ریاست جمهوری چهارده ساله اش در افغانستان متهم می کنند.

در این راستا «وال استریت ژورنال» هم طی مطلبی در بیست و چهارم دسامبر به حوادثی اشاره می کند که علاقه کرزی به طالبان را تایید می کند.

به نوشته این روزنامه امریکایی، پس از حمله امریکا به افغانستان در سال 2001 میلادی و سرنگونی رژیم طالبان، رهبران این گروه می خواستند با امریکا و دیگر افغان ها مذاکره کنند. حامد کرزی که سرانجام پس از کنفرانس بن و البته با حمایت مستقیم امریکا در نهایت رئیس دولت موقت و در ادامه و در نتیجه انتخابات رئیس جمهور افغانستان شد قبل از برگزاری کنفرانس بن خواهان حضور طالبان در این کنفرانس شده بود. کنفرانس بن در نهایت سیستم سیاسی تازه افغانستان را رقم زد.

امریکا که هنوز عقده و حقارت حملات یازده سپتامبر 2001 که توسط اسامه بن لادن و از خاک افغانستان انجام شده بود را فراموش نکرده بود و از اثرات مستقیم آن می لرزید، با پیشنهاد کرزی مخالفت کرد. ایالات متحده ای که با هدف تلافی و انتقام حمله یازده سپتامبر سال 2001 به افغانستان لشکرکشی نمود.

در بخش دیگر مطلب آمده است ایالات متحده مذاکره کنندگان احتمالی طالبان را شکار کرد و بسیاری از آنها توسط سازمان استخبارات مرکزی(سیا) به زندان گوانتانامو در کوبا منتقل شدند.

در ادامه داستان طالبان اما فرق کرد و این گروه موفق شد در سال 2009 بر بخش های بزرگی از مناطق دورافتاده افغانستان مسلط شود. باراک اوباما رئیس جمهور وقت امریکا برای دفاع از حکومت جمهوری اسلامی افغانستان تعداد نیروهای این کشور در افغانستان را به صد هزار افزایش داد و در عین حال وعده سپرد نیروهای امریکایی را پس از هجده ماه از افغانستان خارج کند.

نویسنده مطلب طالبان را استاد بازی های دیپلماتیک طولانی توصیف می کند و می گوید این گروه در مذاکرات ماراتون شکل دوحه قطر که از سوی زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه پیشین امریکا در امور صلح افغانستان، به پیش برده می شد، پیروز شده است: طالبان با زیرکی بیشتر نسبت به امریکا و البته صبر و حوصله کافی در نهایت در مذاکرات بر امریکا پیروز شدند.

به هر صورت با نگاهی ساده به این مطلب وال استریت ژورنال می توان گفت اگر امریکا از همان ابتدا به جای جنگ با طالبان راه مذاکره با این گروه را در پیش می گرفت، مجبور نبود وارد یک جنگ طولانی فرسایشی در افغانستان شود، جنگی که در نهایت با سرتعظیم فرود آوردن امریکا پیش طالبان و به طور فاجعه باری برای مردم افغانستان به پایان رسید و حکومت تحت حمایت امریکا و نیز ارتش افغانستان به یک باره فروپاشید و طالبان بدون جنگ و خیلی ساده به تمام قدرت رسیدند.

از سویی هم به نظر کارشناسان تلاش کرزی برای حضور نمایندگان طالبان در کنفرانس بن نشان می دهد که وی از همان ابتدا برنامه به قدرت رساندن طالبان یا حداقل شریک ساختن آنها در قدرت را در ذهن می پرورانده است.  

حفیظ الله رجبی