هند چه طور مخفیانه نیروهای ائتلاف شمال به رهبری احمد شاه مسعود را تجهیز کرد/بخش دوم

همان طور که بارها گفته شده افغانستان به بازی بزرگ معروف است و ابرقدرت های جهان برای زورآزمایی خاک افغانستان را از دیرباز انتخاب کرده اند. هند و پاکستان به عنوان دو قدرت هسته ای در منطقه و دو رقیب دیرینه نیز از این قاعده مستثنی نیستند: دهلی نو و اسلام آباد هم برای اقدام علیه منافع یکدیگر به افغانستان چشم دارند و تنها تفاوت قضیه در این است که پاکستان در مقایسه با هند مسیر خطرناک جنگ نیابتی توسط گروه های تروریستی را در قبال افغانستان در پیش گرفته اما هند سعی دارد با راه های نرم حریف خود را زمین گیر کند.

در افکار عمومی افغان ها، پاکستان حامی تروریست و هند دوست دیرینه افغانستان که در طول هجده سال اخیر کمک شایانی به بازسازی افغانستان انجام داده شناخته می شود. شهروندان افغانستان خوب به یاد دارند که پاکستان و برخی کشورهای عرب چگونه با حمایت از طالبان و القاعده افغانستان را به خاستگاه تروریستان تبدیل کردند!

وب سایت خبری «دی هندو» طی مطلبی در یک سپتامبر، به حمایت مخفیانه هند از نیروهای ائتلاف شمال به رهبری احمد شاه مسعود در زمان امارت اسلامی طالبان اشاره کرده است.

در این مطلب به نقل از یک دیپلمات هندی که در زمان امارت اسلامی طالبان و جنگ این گروه با نیروهای ائتلاف شمال، مسئول هماهنگی و تحویل کمک های نظامی مخفی هند به احمدشاه مسعود، فرمانده نیروهای ائتلاف شمال و کسی که تا زمان ترور شدنش درسال ۲۰۰۱ با طالبان جنگید، آمده است دهلی نو نباید اشتباه استقرار نیروهای هندی در افغانستان را مرتکب شود.

آقای بهارات راج موتو کومار، سفیر هند در زمان جنگ نیروهای ائتلاف شمال علیه طالبان، به مدت چهار سال از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ میلادی مسئولیت هماهنگی و تحویل کمک های نظامی و دارویی هند به احمدشاه مسعود را برعهده داشت. آقای کومار تا سال ۲۰۰۰ میلادی زمانیکه احمدشاه مسعود شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان را به مقصد مأمورت تازه خود ترک کرد با فرمانده نیروهای ائتلاف شمال ارتباط داشت.

مهمانی چای و میوه خشک با احمد شاه مسعود

احمدشاه مسعود خانه ای در منطقه «کاراموا» در شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان داشت، خدمه شخصی به او خدمت می کردند و محمد صالح ریگستانی مسئول امور خانه بود. آقای بهارات راج موتو کومار، سفیر وقت هند، به طور منظم در این خانه با احمد شاه مسعود دیدار می کرد، با فرمانده نیروهای ائتلاف شمال چای و میوه خشک می خورد و در مورد آینده سرنوشت متغییر و متلاطم جنگ در افغانستان گفت و گو می نمود. مسعود انگلیسی بلد نبود و امرالله صالح، کسیکه در سال های بعد رئیس امنیت ملی افغانستان شد، سخنان سفیر هند را برایش ترجمه می کرد. دکتر قریشی نیز مترجم سفیر هند بود که همواره در جلسات حضور داشت.

در اولین جلسه احمدشاه مسعود کلاه پکل برند خود را به سرعت روی میز پرت کرد و گفت:«تا زمانیکه به اندازه کلاهم در افغانستان فضا در اختیار داشته باشم، می ایستم و از کشورم دفاع می کنم.» آمر صاحب کلاهش را  انداخت و گفت به کمک هند نیاز دارد و سپس لیستی از تجهیزات مورد نیاز را ارائه کرد.

در ادامه مطلب حمایت هند از نیروهای ائتلاف شمال منتشر شده در سایت «دی هندو» آمده است: دهلی نو از سفیر وقت خود پرسیده کمک به احمدشاه معسود چه سودی برای هند دارد و سفیر پاسخ داده وی با کسی می جنگد که ما باید بجنگیم؛ جنگ مسعود با طالبان در حقیقت جنگ علیه پاکستان است!

لیست تجهیزات درخواستی گسترده تر می شود

در بخش دیگری از مطلب می خوانیم که لیست تجهیزاتی درخواستی احمد شاه معسود از هند گسترده تر می شد و دهلی نو یک بار با ارسال بخشی از اقلام مورد نیاز موافقت نمود. آقای موتو کومار یک دفعه پیامی ارسال کرد به با یک فکاهی وضعیت مسعود را اینگونه توضیح می داد: ما مسعود را در «مایع اکسیژن» انداخته ایم؛ مایع نخواهد گذاشت او زنده بماند و اکسیژن مانع مرگ وی خواهد شد.» جاسوانت سینگ، سرباز ساده پیشین و رهبر حزب بهاراتیا جاناتا از احزاب ملی گرای هند، که در ادامه وزیر امور خارجه هند شد، در پیامی به آقای کومار از وی خواست به احمدشاه مسعود اطمینان دهد که تجهیزات درخواستی وی توسط هند ارسال می شود. هند در آن زمان اگرچه تجهیزات نظامی سنگین به نیروهای ائتلاف شمال نمی داد اما تجهیزات جنگی کوچک مانند راکت، مهمات، یونیفورم، کلاشینکوف های تعمیر شده ای که در کشمیر کشف و ضبط می شد، لباس های جنگی و زمستانی، غذاهای بسته بندی شده، دارو و کمک های نقدی خود را از طریق ولی مسعود، برادر احمدشاه مسعود برای نیروهای ائتلاف شمال ارسال می کرد. کمک های دیگر نیز با همکاری کشورهای دیگر به احمدشاه مسعود می رسید. آقای کومار در مورد کمیت و جزئیات کمک ها چیزی نمی گفت و کلیه امور لجیستیکی کمک ها توسط بخش استخبارات ارتش هند در دهلی نو تنظیم می شد. تجهیزات به طور مرتب به دوشنبه می رسید و گمرک تاجیکستان این کمک های نظامی را به فرخور محلی در مرز مشترک تاجیکستان و افغانستان انتقال می داد. مسعود در این منطقه ده هلی کوپتر داشت که در جنگ از آنها استفاده می کرد. دهلی نو همچنین در نگهداری این هلی کوپترها کمک می کرد و قطعات یدکی و دیگر خدمات لازم را انجام می داد. بین  سال های 1996 تا 1999 هند دو فروند هلی کوپتر می-8 را به احمدشاه مسعود تحویل داد.