کنفرانس امنیتی مهم مونیج و دیدارهای غنی با مقامات کشورهای مختلف از جمله وزیر دفاع بریتانیا
در این دیدار دو طرف روی تأمین امنیت افغانستان و منطقه و مبارزه مشترک با تروریزم تبادل نظر کردند.
رئیس جمهور غنی گفت نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان که در خط نخست مبارزه با تروریزم قرار دارند برای تامین امنیت و ثبات منطقه و جهان مبارزه می کنند.
وزیر دفاع بریتانیا نیز افزود کشورش به عنوان یک دوست استراتیژیک در کنار حکومت و مردم افغانستان باقی خواهد ماند.
وی همچنان به رئیس جمهور غنی در مورد همکاری های دوامدار کشورش به افغانستان اطمینان داد.
باید گفت پنجاه و پنجمین کنفرانس امنیتی مونیخ روز گذشته آغاز شد.
در کنفرانس امسال مونیخ همانند سال های گذشته شمار زیادی از شخصیت ها و مقامات جهانی حضور خواهند داشت.
‘آنگلا مرکل’ صدراعظم آلمان که سال گذشته
در بحبوحه تلاش های سیاسی تشکیل دولت در آلمان نتوانسته بود در کنفرانس مونیخ شرکت
کند امسال بار دیگر حاضر خواهد بود.
«محمد اشرف غنی»، رئیس
جمهوری افغانستان، «عبدالفتاح السیسی»، رئیس جمهوری مصر ، «کلاوس یوهانیس»، رئیس
جمهوری رومانی، «پترو پوروشنکو»، رئیس جمهوری اوکراین، «پل کاگامه»، رئیس جمهوری
رواندا، «شیخ حسینه واجد»، نخست وزیر بنگلادش، و «شیخ تمیم بن احمد آل ثانی»، امیر
قطر از جمله شرکت کننگان در این نشست امنیتی مهم هستند.
چین نیز یکی از اعضای ارشد هیات سیاسی حزب
کمونیست این کشور در مونیخ حضور خواهد دارد.
«فدریکا
موگرینی»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، «ینس استولتنبرگ»، دبیر کل ناتو ، «کریستین
لاگارد»، رییس صندوق بین المللی پول، و «کریستالینا جئورجیوا»، رئیس موقت بانک
جهانی، از جمله دیگر شرکت کنندگان کنفرانس مونیخ هستند.
شمار زیادی از وزیران خارجه و دفاع کشورهای
جهان در کنفرانس مونیخ حاضر هستند.
هایکو ماس و اورسولا فان در لاین وزیران
خارجه و دفاع آلمان در کنار بیش از 40 تن دیگر از وزیران خارجه و دفاع کشورهای عضو
اتحادیه اروپا و ناتو از حاضرین در این نشست میباشند.
ظریف، وزیر امور خارجه ایران، سرگئی
لاوروف، محمد علی الحکیم و محمد بن عبدالرحمن آل ثانی وزیران خارجه روسیه، عراق و
قطر از جمله شرکت کنندگان دیگر هستند.
وزیران خارجه پاکستان و فیلیپین و وزیران دفاع
کشورهایی از جمله انگلیس، فرانسه، کانادا و سنگاپور و ترکیه نیز در کنفرانس مونیخ
حضور دارند.
در مجموع بیش از 35 رئیس دولت یا کشور و
حدود 50 وزیر خارجه و 30 وزیر دفاع از کشورهای مختلف جهان در کنفرانس امنیتی مونیخ
2019 میلادی حاضرند.
موضوعات مورد بحث در نشست امسال کنفرانس
امنیتی مونیخ شامل مواردی از جمله خوداتکایی اتحادیه اروپا، همکاری فرا آتلانتیکی
و همچنین پیامدهای احتمالی احیای دوره ای از رقابت قدرت های بزرگ خواهد بود.
همچنین کارشناسانی از سراسر جهان درباره
موضوع آینده کنترل تسلیحات و همکاری در زمینه سیاست های دفاعی، بحث و گفت وگو میکنند.
موضوع درهم آمیختگی تجارت و امنیت بین
المللی و همچنین تاثیرات تغییرات آب و هوایی و نوآوری های فنی بر امنیت بین المللی
نیز در این نشست مورد بررسی قرار میگیرد.
«ولفگانگ ایشینگر»،
دیپلمات کهنه کار آلمانی و رئیس کنفرانس امنیتی مونیخ، پیش از آغاز این کنفرانس
گفت: « با نگاهی به وضعیت کنونی امور بین المللی به دشواری می توان از این احساس
گریخت که جهان نه تنها شاهد یک رشته بحران های کوچک و بزرگ است بلکه یک مشکل
بنیادی تر نیز وجود دارد. »
در گزارش سالانه این کنفرانس که هفته گذشته
منتشر شد تاکید شد که بررسیهای انجام شده حاکی است که اعمال مجدد تحریمهای
آمریکا علیه ایران، تأثیر مورد نظر کاخ سفید برای تغییر سیاست های ایران را نداشته
است.
در همین حال، وزیران خارجه آلمان و فرانسه
پیش از کنفرانس امنیتی مونیخ در مقاله مشترکی که در روزنامه زدویچه زایتونگ منتشر
شد بر لزوم تقویت و کارآمدتر شدن چندجانبهگرایی جهانی تاکید کردند.
بخش انگلیسی زبان خبرگزاری دویچه وله آلمان
در این خصوص گزارش داد: هشدار ایشینگر درباره «دوره جدیدی از رقابت قدرت های بزرگ»
هشداری درباره جنگ سرد جدید است. اما مناقشه های بالقوه ای که در کنفرانس درباره
آنها بحث می شود فراتر از جنگ سرد قرن بیستم است. گزارش جدید کنفرانس مونیخ درباره
این پرسش است که اگر آمریکا از صحنه جهانی خارج شود و نخواهد تضمین کننده نظم
جهانی باشد چه اتفاقی برای نظام جهانی خواهد افتاد؟ مسائلی از جمله ناتو و روسیه و
ظهور چین و بسیاری از مسائل دیگر از جمله مسائل آفریقا و تاثیر مهاجرت بر امنیت در
جهان و مانند همیشه مسائل خاورمیانه مورد بررسی قرار میگیرد.
دویچه وله در خصوص مشارکت گسترده آمریکا در
کنفرانس مونیخ گزارش داد: هیات آمریکایی در کنفرانس امسال سه برابر شده و نانسی
پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از جمله شرکت کنندگان است که این مساله از نظر
ایشینگر رئیس کنفرانس مونیخ، نشان می دهد در آمریکا نیز علاقه به همکاری و جلوگیری
از انحلال نظام بین المللی وجود دارد.