کابل در محاصره؛ آیا پاکستان بهایش را خواهد پرداخت؟

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در ماه اگست سال گذشته میلادی استراتژی جدیدی برای جنگ افغانستان اعلام کرد که در آن سخن از افزایش تعهدات آمریکا به افغانستان، نیروی نظامی بیشتر و افزایش فشارها بر پاکستان بخاطر عدم صداقت این کشور در راستای مبارزه علیه تروریسم بود. با افزایش فشارها بر زیرساخت های سازمان های تروریستی در افغانستان، انتظار از این می رفت که دولت محمد اشرف غنی بتواند اراضی تحت نفوذ شورشیان در کابل و دیگر شهرها را از وجود آنان پاک کند.

همچنین پیش بینی شده بود تا با افزایش فشارها بر پاکستان، این کشور دست از حمایت طالبان افغانستان و دیگر گروه های تحت حمایت «آی اس آی» بردارد و سعی کند آنها را به میز مذاکرات با دولت افغانستان بکشاند.

اما شش ماه پس از اعلام این استراتژی، نه تنها پاکستانی ها استراتژی خود را تغییر نداده اند، بلکه کابل در یک محاصره مجازی قرار گرفته و خشونت ها از سوی گروه طالبان، شبکه حقانی و شاخه محلی گروه تروریستی داعش به شدت افزایش یافته است.

و این در حالیست که آمریکا پس از 16 سال حضور در افغانستان و صرف هزینه ای نزدیک به یک تریلیون دالر همچنان اراده، نماد و صبر استراتژی جدید جنگش را آزمایش می کند.

چند حمله تروریستی پی هم در کابل نشان از این داد که سازمان های تروریستی توانمند شده و به مراکز دسترسی پیدا کرده اند. ابتدا طالبان به یک هوتل انترکانتیننتال در کابل حمله کرده و دست کم 40 تن را کشتند. یک هفته پس از آن، عامل انتحاری وابسته به این گروه موتر آمبولانس مملو از مواد منفجره اش را در قلب شهر کابل در نزدیکی ساختمان پیشین وزارت داخله کشور منفجر کرد. در این رویداد 103 تن جان باخته و بیش از 230 تن دیگر زخمی شدند.

مقامات در کابل، اسلام آباد را مسئول این رویدادها دانستند. معصوم استانکزی رئیس اداره امنیت ملی گفت که افزایش فشارها بر پاکستان، آنها را بر این داشته از مردم افغانستان انتقام بگیرند. محمد اشرف غنی رئیس جمهوری کشور نیز گفت: «آنها این کار را به دستور اربابان خود انجام دادند تا از انزوای سیاسی خودداری نمایند.»

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در توییتی در شب اول سال میلادی جدید گفته بود که آمریکا با دادن 33 میلیارد دالر به پاکستان این پول را اصراف کرده، در حالیکه پاکستان فقط دروغ و فریب تحویل داده است.

امروز کابل با پوسته های امنیتی متعدد و دیوارهای کانکرتی عظیم و ضخیم محاصره شده است. مقامات آمریکایی که پیشتر با هواپیما وارد میدان هوایی کابل می شدند، و از آنجا فاصله تقریبا سه کیلومتری تا مقرهای نظامی این کشور با موتر طی می کردند، هم اکنون به استفاده از هلی کوپتر روی آورده اند. عاملان انتحاری هم اکنون در جای جای شهر پنهان شده اند و حملات تروریستی متعدد بر تاسیسات دولتی، سفارت خانه ها، مساجد و ایستگاه های پولیس بیش از هر زمان دیگری آسایش روانی را از ذهن مردم ربوده است. محمد اشرف غنی رئیس جمهوری کشور اذعان می کند: «کارخانه های تولید عاملان انتحاری وجود دارد. ما در محاصره هستیم.»

حمله به هوتل کانتیننتال و یا انفجار موتر آمبولانس در قلب شهر کابل، هیچ یک با هدف نظامی انجام نشده بود. کثرت و شدت خشونت های افغانستان بخصوص کابل در واقع اراده و اعتماد اردوی تازه ساخته و دولت تلوتلوخوران و گیح محمد اشرف غنی را مورد آزمایش قرار می دهد.

این که برخی تحلیل گران می گویند تبدیل کابل به میدان شهری مبارزه که ناشی از وجود صنعت تروریسم در برخی نقاط و منشا اولیه این صنعت یعنی پاکستان بوده، در واقع به دنبال آن است تا توانایی و اراده نیروهای امنیتی تازه شکل گرفته افغانستان را آزمایش کند، کمتر دلی را تسلی می دهد.

محاربه شهری در ذات خود مشکلات عدیده ای دارد که ناخواسته شهروندان را علیه دولت می شوراند و سبب به بار آوردن صدمات جانبی به جان و مال مردم خواهد گردید.

حمام خون در کابل سبب شد تا ویس احمد برمک وزیر داخله و معصوم استانکزی رئیس اداره امنیت ملی افغانستان به اسلام آباد بروند تا اسناد بی چون و چرایی را در خصوص وجود پناهگاه های تروریستان در خاک پاکستان به مقامات آن کشور تحویل بدهند. اسنادی که بارها پیش از این نیز توسط دولت هند به اسلام آباد داده شده و هر بار از سوی پاکستانی ها نادیده گرفته شده است.

راه آزادی کابل از این محاصره مجازی و توانمند شدن دولت اشرف غنی در اسلام آباد است. سخنان تند و صریح واشنگتن در خصوص گسترش عملیات نظامی حتی فراتر از مرزهای افغانستان این پیغام را به فرماندهان نظامی این کشور داده است که می توانند لانه های تروریستان را حتی در پاکستان نیز هدف قرار دهند.

آمریکا هم اکنون کمک های نظامی اش به پاکستان را بخاطر بازی دو گانه این کشور به حالت تعلیق در آورده است. تاکنون که پاکستان به ظاهر از «کارت چین» علیه تعلیق و تهدیدهای آمریکا استفاده کرده است. اما این یک واقعیت است که تهدید اعمال تحریم ها علیه پاکستان تاکنون به طور کامل علیه این کشور اجرا نشده است.

اما هم اکنون با احتمال شکست استراتژی جدید آمریکا برای افغانستان، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا ممکن است که تمهیدات تنبیهی به شمول اقتصادی و نظامی علیه پاکستان در نظر بگیرد تا برای اولین بار پاکستان طعم تحمیل جنگ بر همسایگانش را درک کند. همانطور که ریکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا نیز پیش تر گفته بود که دیگر هیچ تحملی در برابر کسانی که از تروریستان حمایت می کنند و یا به آنها پناه می دهند وجود ندارد.

بوپیندر سینگ