آدم ربایی اتباع خارجی، تجارت پر سود شورشیان طالبان
براساس منابع خود طالبان، تاکنون بهترین سودی که این شورشیان از سلسله اختطاف هایشان داشته، سرباز وظیفه آمریکایی باو بیرگادل بوده است. شورشیان طالبان پس از اختطاف این سرباز آمریکایی در سال ۲۰۰۹ از ولایت پکتیکا که هم مرز با منطقه قبیله ای نشین وزیرستان جنوبی پاکستان است، توانستند پنج فرمانده ارشد شان را در سال ۲۰۱۴ از زندان گوانتانامو آزاد کنند.
قطعا طالبان هنگام اختطاف و نگهداری سرباز باو بیرگادل قدر و ارزش او را می دانست، به همین دلیل در زمانی که او را نگه داری می کردند او را “مهمان ویژه” و “پرنده باارزش” صدا می کردند.
طالبان در حقیقت معتقد بودند که می توانند روزی زندانیان شان را از زندان گوانتانامو در بدل رهایی سرباز باو بیرگادل آزاد کنند و بالاخره موفق نیز شدند. هم اکنون این پنج فرمانده ارشد که زمانی در زندان گوانتانامو زندانی بودند در قطر به همراه خانواده هایشان زندگی خوب و آزادی دارند.
لازم به ذکر است که پس از اینکه شورشیان طالبان اجازه یافتتد تا دفتر نمایندگی سیاسی شان را در قطر داشته باشند، معامله سرباز باو بیرگادل و رهایی پنج فرمانده ارشد طالبان از گوانتانامو، اولین مذاکره مستقیم این شورشیان با امریکا بود.
طالبان اجازه یافتند تا دفتر نمایندگی سیاسی شان را در قطر باز کنند، که در این صورت در خصوص مذاکرات صلح برای خاتمه درگیری های افغانستان آدرس مشخصی از طالبان وجود داشته باشد.
معامله سرباز باو بیرگادل تنها یک نمونه از این گونه رویداد هایست، کما اینکه تاکنون شورشیان طالبان اتباع خارجی و مقام های افغانستانی بسیاری را اختطاف کرده اند و در بدل رهایی شان، آزادی زندانی هایشان را خواسته اند و یا پول های کلانی دریافت کرده اند.
یک فرمانده ارشد طالبان در ولایت هلمند که خواست نامش فاش نشود می گوید “از دیدگاه ما، آدم ربایی/اختطاف یکی از منفورترین و کثیف ترین کارهایی است که در مواقع غیر قابل اجتناب انجام می دهیم. ما باور داریم این کار چهره جهانی ما را لکه دار می کند، و الگویی مناسبی میان مبارزانمان ایجاد نمی کند.”
وی می گوید که طرح آدم ربایی کاملا در سطح رهبری طالبان بررسی می شود و سپس اجازه برای آدم ربایی فردی صادر می شود.
این فرماند طالبان با اشاره به افزایش رویدادهای اخیر آدم ربایی می گوید با این کار می خواهیم به ناتو و دولت افغانستان فشار بیاوریم تا زندانی هایمان را آزاد کنند.
او همچنین می گوید که طالبان بارها از طریق دفتر سیاسی قطر از آمریکا و دولت افغانستان خواسته است تا در خصوص آزادی زندانی هایشان به مذاکره بنشینند، اما ظاهرا افغانستان و آمریکا علاقه ای از خودشان نشان نداده اند.
یک فرمانده دیگر شورشیان طالبان که او هم خواست نامش فاش نشود می گوید که آنها هرگز به هیچ کس و یا گروهی در اختطاف فردی چه خارجی باشد و چه داخلی کمک نکرده اند و نمی کنند.
وی می گوید “ما (طالبان) در افغانستان قوانین مشخصی برای خود داریم. ما حتی به گروه های اقلیتی مانند القاعده نیز اجازه نمی دهیم که بدون اجازه ما کاری بکنند.”
این فرمانده طالبان می افزاید که شورای رهبری طالبان باید قبل از نهایی شدن طرح آدم ربایی فردی از تمام امور مطلع شود.
هنگامی که از این فرمانده پرسیدیم که اشخاص پولدار نیز در بدل پول از سوی شما ربوده می شود گفت “بله، باج گیری هم استفاده های جانبی این کار است. اما هیچ یک از فرمانده های محلی نمی تواند این کار را بدون اجازه انجام دهد. تنها زمانی می توانند این کار را انجام دهند که به آنها رسما اجازه داده شود.”
وی اما تلویحی این موضوع را رد کرد و گفت که طالبان تنها بخاطر پول، شخصی را اختطاف نمی کنند.
این فرمانده می افزاید “هر گاه یکی از همقطاران ما در زندان خارجی ها و یا دولت افغانستان می افتد و از داستان های شکنجه شان تعریف می کند ما را بسیار ناراحت می کند. در این صورت، هیچ گزینه ای نداریم مگر اینکه دشمن را اختطاف کنیم و در بدل رهایی شان، آزادی همقطارانمان را بخواهیم.”
وی گفت که به مبارزانشان گفته اند که در آدم ربایی ها سعی کنند اتباع خارجی بویژه نظامیان خارجی را اختطاف کنند، زیرا در این صورت می توان راحت تر معامله کرد.
