کمیسیون امور داخلی و امنیت ملی مجلس نمایندگان بعد از بررسی دو زندان پلچرخی و بگرام اعلام کرد ۵۲۳ زندانی به اعدام محکوم شده اند ولی حکم آنان اجرا نشده و دروضعیت نا‌مشخص به سر می‌برند.
فدا محمد الفت صالح، رئیس هیات بررسی مجلس نمایندگان که به تازگی از زندان پلچرخی، مهمترین زندان افغانستان و زندان بگرام دیدار کرده، روز چهارشنبه ( ۱۹ قوس) در گزارشش به جلسه علنی مجلس نمایندگان گفت این افراد خواستار مشخص شدن سرنوشت شان هستند، یا اعدام شوند یا از حال بلاتکلیفی رهایی شوند.
دولت افغانستان چند سال قبل بعد از درخواست نهادهای حقوق بشری و جامعه جهانی مبنی بر توقف حکم اعدام اجرای آن را متوقف کرده است.
به گفته آقای صالح در زندان پلچرخی کابل بیشتر از شش هزار و ۷۰۰ زندانی نگهداری می‌شوند، در حالیکه گنجایش این زندان چهار هزار و ۵۰۰ زندانی است.
او گفت از مجموع زندانیان یاد شده ۶۶۰ نفر اعضای گروه طالبان، ۵۳۸ تن آنان زندانیان نظامی و بقیه ۵ هزار و ۵۲ نفر دیگر سایر زندانیان از جمله اعضای گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) هستند.
به گفته او از این میان ۵۲۳ تن محکوم به اعدام هستند.
او گفت که به تعداد بیشتر از یک هزار و ۸۰۰ نفر نیز در بازداشتگاه موقت پلچرخی در بند هستند در حالیکه این بازداشتگاه گنجایش ۵۰۰ نفر را دارد.
به گفته آقای صالح در بازداشتگاه به تعداد ۳۲۷ زن نیز در بازداشت هستنند که ۱۲۶ نفر آنان مربوط به گروه موسوم به داعش بوده و یک جا با سایر زندانیان زن نگهداری می‌شوند.
او افزود که در زندان بگرام نیز به تعداد شش هزار زندانی نگهداری می‌شدند که شامل زندانیان جنایی، نظامی و سیاسی بودند ولی از این مجموع به تعداد دو هزار ۴۸۵ نفر از اعضای گروه طالبان، ۱۲۵ نفر از اعضای حزب اسلامی از بند رها شده که اکنون سه هزار و ۳۹۰ زندانی در این زندان نگهداری می شوند.
مشکلات در زندان
به نقل از بی بی سی آقای صالح عدم توجه به افراد مسن، نگهداری زندانیان در ولایت غیر از محل سکونت خانواده، مشخص نبودن سرنوشت زندانیان اعدامی، عدم اجرای فرامین رئیس جمهوری به صورت یکسان و برخورد سلیقه ای با پرونده را از مشکلات زندانیان عنوان کرد.
او گفت که شماری از زندانیان زمان حبس شان تکمیل شده ولی هنوز در زندان هستند.
این عضو مجلس نمایندگان مشکلات بهداشتی، تغذیه نادرست، نگهداری زندانیان با جرایم متنوع را در یک بند، کمبود فضا، نداشتن اجازه ملاقات، نقض صریح کرامت انسانی و حقوق بشری در زندان را از مشکلات دیگر عنون کرد.
او افزود که به دلیل فراهم نکردن تسهیلات زندانیان دچار مشکل روانی شده اند. به گفته او چالشهای دیگر نیز فراهم نکردن خدمات درمانی، دسترس به مواد مخدر، تغذیه نامناسب، بهداشتی نبودن غذا، نبود زمینه آموزش، نبود استاتید خوب، فراهم نبودن آموزش حرفه و فن بگرام است.
آقای صالح خواستار رسیدگی به وضعیت زندان زنان شد و گفت که نگهداری آنان با زندانیان داعش خطر جدی برای زندانیان زن ایجاد کرده است.
