در کابل “زنگ مکتب” و در ولایات “زنگ خطر” به صدا درآمد!

بر اساس آمار اعلام شده از سوی وزارت معارف در حدود 33 هزار محصل از 58 مکتب در ولسوالی های اچین، هسکه مینه و مناطق برین کوت در ولایت ننگرهار از دسترسی به آموزش محروم اند و هزاران محصل دیگر در ولایات شرقی کشور به دلیل بسته شدن مکاتب از سوی داعش نمی توانند از نعمت تحصیل برخوردار باشند.

بیش از نیمی از 45 مکتب موجود در منطقه اچین ننگرهار بسته و محصلین به همراه خانواده هایشان به مناطق همجوار که مکاتب در آنها باز است، جابه جا شده اند.

صبغت الله، مسئول یکی از لیسه ها در منطقه اچین ولایت ننگرهار، به رسانه ها می گوید اکنون 450 محصل به شمول 200 محصل از باشندگان منطقه و 250 محصل از مناطق دیگر ولایت را ثبت نام کرده ایم.

افزایش خشونت های داعش

در ماههای اخیر خشونت گروه تروریستی داعش در سراسر افغانستان و به ویژه در ولایت ننگرهار افزایش یافته است و این گروه حملات چندگانه زیادی را بر مقر نیروهای امنیتی کشور انجام داده اند. بر اساس آمار موجود داعش در نقاط مرزی افغانستان به قاچاق انسان، پول و حتی چوب دست می زند و خبر آموزش جنگجویان خود در افغانستان را از طریق رسانه های خود منتشر می کند.

مقامات دولتی و ناتو اما از دستاوردهای تازه در مبارزه با داعش در ولایت ننگرهار سخن می گویند و تاکید می کنند داعش در فکر ایجاد پایگاه در ولایت همجوار کنر می باشد.

ترس طولانی!

ترس از داعش در مکاتب ننگرهار به خوبی حس می شود و لیسه «ده سرک» بعد از 9 ماه بسته بودن توسط داعش تازه بازگشایی شده است.

عبدالله خادم، مدیر مدرسه، به رسانه ها می گوید “داعش از ما خواست به مکتب نیاییم چرا که مکتب متعلق به دولت افغانستان است و از نظر داعش دولت افغانستان نامشروع است.”

داعش مکاتب را به پایگاهی برای برگزاری جلسات تصمیم گیری در مورد استراتژی و به محلی برای اعدام زندانیان مبدل ساخته است.

لیسه «ده سرک» قبل از بسته شدن در حدود 3 هزار شاگرد داشت و باشندگان این منطقه هم اکنون امیدوارند محصلین به زودی به درس برگردند در حالیکه ذهنیت اشغال مکاتب آنان توسط داعش بر روح و روان شاگردان سایه انداخته و مانع از آمدن دوباره آنان به مکتب می شود.

یکی از شاگرادان می گوید:”ما داعش را دیدیم. آنها از یک اصطلاح مخفف عربی که می گفت”تمام مردم را خواهیم کشت” برای گروه خود استفاده می کنند.”

این همه در حالی است که رئیس جمهور محمد اشرف غنی در سخنان امروز خود که به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید در کابل ایراد شد، از عملی شدن تعهدات خود به معلمان و توسعه سیستم آموزشی کشور خبر می دهد.

رئیس جمهور از طرف معلمین به خود نمره صفر می دهد و بر گسترش پروژه های خانه سازی برای معلمین تاکید می کند.

به نظر می رسد که دید سران دولت وحدت ملی تنها به کابل خلاصه می شود و معارف کشور در تعریف آنان تنها به کابل و یکی دو ولایت نسبتا امن دیگر خلاصه می شود در حالیکه وقتی سخن از توسعه معارف به میان می آید منظور تمام ولایات است.

به فرض اینکه برای تمام شاگردان در ولایت کابل فرصت تحصیل مناسب فراهم و تمام معلمین در ولایت کابل و یکی دو ولایت دیگر از خانه و معاش کافی برخوردار شوند، با این حالی نمی توان به رئیس جمهور در بخش آموزش نمره خوب داد.

رئیس جمهور باید به تمام وعده هایی که در زمان کمپاین انتخاباتی خود سپرده بود نگاهی دوباره بیندازد: تطبیق عدالت اجتماعی، بهبودی امنیت و البته بهبود وضعیت معیشتی معلمان.

رئیس جمهور در یک اولویت بندی مناسب ابتدا باید به امنیت شاگردانی که به مکتب می روند فکر کند و بعد به زیبایی مکاتب و ناکار آمدی سیستم معارف کشور بیندیشد.

اکنون در بسیاری از ولایات کشور مدارس یا بسته شده اند و یا در شرف بسته شدن هستند و داعش و طالبان با اندیشه های تندروانه خویش فرصت تحصیل را از کودکان گرفته اند.