چشم دیدهای یک دانشجویِ زنِ حقوق در صف پاسپورت؛ طالبان با شوک الکتریکی به زنان حمله کردند
براساس گزارشات، وضعیت حقوق بشر و حقوق زنان در افغانستان پس از تسلط دوباره طالبان به مراتب اسف بار تر از گذشته شده است.
یک دانشجویِ زنِ حقوق که به خاطر مسائل امنیتی هویتش مخفی شده در گفت و گو با رسانه «JURIST» چشم دیدهای خود از برخورد طالبان با زنان و دخترانی که در صف پاسپورت ایستاده بودند را به صورت زیر بازگو کرده است:
«امروز (روز گذشته چهارشنبه) برای بایومتریک به ریاست پاسپورت رفتم. روز گذشته هم آمده بودم. در ریاست پاسپورت مردی نام های ما را برای بایومتریک یادداشت کرد و گفت فردا ساعت دوازده مراجعه کنیم. وی گفت فردا نیز لیست مشابهی به صورت منظم تهیه می شود. من و مادرم و خواهرانم امروز راس ساعت تعیین شده(دوازده ظهر) به اداره پاسپورت رفتیم. صف طولانی تشکیل شده بود و مجبور شدیم قبل از ورود به داخل ریاست پاسپورت یک و نیم ساعت صبر کنیم.»
صدها زن در صف پاسپورت ایستاده بودند اما از نظم و انظباط خبری نبود. طالبان برای ترساندن زنان جهت رعایت نظم در صف از ابزار شوک الکتریکی استفاده می کردند. اما بازهم نظمی در کار نبود. طالبان توانایی کنترل و برنامه ریزی را نداشتند. صف مشخصی نبود و برای انبوه متقاضیان زن تنها دو وسیله بایومتریک وجود داشت.
در ریاست پاسپورت معمولا بعد از چاشت نوبت زنان است و براساس قوانین ریاست پاسپورت در شیفت عصر می بایست از ساعت یک تا چهار پس از چاشت کار کند. اما هم اکنون این اداره از ساعت یک و نیم تا سه بیشتر کار نمی کند. بسیاری از زنان در شلوغی جمعیت گم می شوند و چندین روز برای بایومتریک شدن سرگردان می شوند اما کارمندان خیلی زود کار را تعطیل می کنند.
امروز یک خانم با موبایلش گپ می زد و یک طالب با شوک الکتریکی او را ترساند و گفت:«موبایلت را خاموش کن!» آن طالب فکر می کرد آن خانم دارد از اوضاع موجود فیلم می گیرد. طالبان نمی خواهند کسی این بی نظمی و خشونت را ببیند.
نظم و اصولی وجود ندارد و مردم نمی دانند چه کنند. تلاش کردم زنانی را که مدارکشان ناقص بود را راهنمایی و کمک کنم اما کسی پاسخگو نبود. برخی از زنان در صف نادرست ایستاده بودند چون نمی دانستند چه مدارکی باید داشته باشند. طالبان حقوق زنان را نادیده گرفته اند و کسی در داخل ریاست پاسپورت نیست تا کارهای مربوطه را انجام دهد.
امروز در میان فاجعه بودم. روز بدی بود: صف طولانی زنان متقاضی پاسپورت، خشونت کارمندان طالبان، بی نظمی و بی عدالتی. سعی کردم با برخی از کارمندان طالبان صحبت کنم و در مورد لیست روز گذشته بپرسم اما آنها پاسخی ندادند و فریاد زدند لیستی موجود نیست و گم شده است. متقاضیان هم از دستورات طالبان اطاعت نمی کردند چون نظمی در کار نبود. هیچ کس به حرف طالبان گوش نداد. زنان چندین روز به ریاست پاسپورت می روند اما کسی کار آنها را انجام نمی دهد. صف پاسپورت بیشتر شبیه یک شورش بود و من چهار ساعت در صف ایستاده بودم.
امروز خیلی ترسیدم چون خشونت بود و از ابزار شوک الکتریکی استفاده می شد. نگران بودم خواهران خردترم صدمه نبینند. برای کنترل مردم به نوبت نیاز است، همه چیز باید سیتماتیک باشد، باید نظم باشد نه اینکه از ابزار شوک الکتریکی استفاده شود.
حفیظ الله رجبی
