چرا کمندوها و قطعات خاص مستقر در بهسود، برای نجات جلریز و دایمیرداد استفاده نمی شود؟

مدتی بعد اما برخی گزارشات نشان داد که این عملیات متوقف شده است.

مهدی راسخ، نماینده میدان وردک در پارلمان، در فیس بوک خود در این مورد نوشته است:«شکست نیروهای امنیتی در جلریز و محاصره شدن پوسته در دایمیرداد برای رهبری حکومت مسأله نیست، متاسفانه عملیات جلریز بار دوم به شکست انجامیده و یک پوسته در دایمیرداد نیز در محاصره طالبان می‌باشد.»

قطعات عملیاتی نیروهای امنیتی در جلریز بعد از ۲۰ ساعت جنگ بدون وقفه و چند نفر تلفات در بیس بند خوجه، که حمایت هوایی و زمینی صورت نگرفت بار دوم به شکست مواجه شده و مجبور به عقب نشینی شدند.

به دلیل افراز کمین و ماین‌گزاری سرک ها توسط طالبان در مسیر راه، این عقب نشینی از بین کشت و زراعت مردم به طرف جلریز و مرکز میدان صورت گرفته است.

در عین زمان یک پوسته پلیس در دایمیرداد نیز بعد از چندین روز جنگ محاصره شده و طالبان در اطراف و نقاط حاکم بر این پوسته سنگر گرفته و سلاح‌های ثقیله نیز جابجا کرده اند

این در حالی است که حدود ۱۰۰ تانگ و صدها نفر نیروهای قطعات خاص و کماندو در بهسود بی برنامه و بی سرنوشت به سر می برند.

در جلسه مشترک کمیسیون های دفاعی و امور داخلی ولسی جرگه با مسولین امنیتی، موضوع را با وزرای امنیتی شریک نمودیم اما متاسفانه پاسخ قناعت بخش ندارند.

در جریان عقب نشینی نیروهای امنیتی در جلریز که شش نفر شهید و پنج نفر زخمی داشته و سه تانگ نیز تخریب شده است، مردم مرکز جلریز با شجاعت و دلسوزی به کمک نیروهای امنیتی شتافته و با قطع کردن درختان و تخریب خانه‌های شان برای قطار نیروهای امنیتی راه فرعی ساخته و از میان قریه‌ها تانک ها را به سمت ولسوالی بیرون کرده‌اند.

قرار است یک هزار نفر سرباز در بهسود استخدام کنند اما جلریز و دایمیرداد که تهدید است و تحت تسلط طالبان، هیچ مورد توجه قرار نگرفته است.