چالش های نشست استانبول
اعلام شده است نشست استانبول برای صلح افغانستان در ۲۷ حمل برابر با ۱۶ ماه اپریل در کشور ترکیه برگزار میشود؛ اما براساس معلوماتی که به برخی رسانه ها رسیده است، احتمال میرود نشست استانبول در این تاریخ برگزار نشود.
براساس معلومات، طالبان هنوز به گونه قطع سخن از اشتراک در این نشست در این تاریخ نزدهاند. گفته میشود طالبان از چندی به اینسو رایزنیهای شان را درباره چگونهگی برخورد با مرحله دوم گفتوگوهای صلح آغاز کردهاند.
در تازهترین مورد، طالبان از میزبانان این نشست خواستهاند که برای آنها فرصت داده شود تا درباره شرکت در نشست استانبول با رهبریشان گفتوگو و رایزنی کنند.
با توجه به اینکه تا اول ماه می کمتر از یک ماه زمان باقی مانده است، طالبان باید درباره مهمترین بند توافقنامه دوحه با امریکا که براساس آن نیروهای خارجی تا اول ماه می باید افغانستان را ترک کنند، تصمیم بگیرند.
به نوشته هشت صبح، امریکاییها تلاش دارند تا پیش از رسیدن زمان خروج نیروهای خارجی، نشست استانبول آغاز شود و نقشه راه صلح را ترسیم کند. به این ترتیب، امریکاییها میتوانند فشار عدم رعایت توافقنامه دوحه را کم کنند و در روشنی فیصلههای نشست استانبول زیر نظارت سازمان ملل متحد درباره خروج یا ماندن یا تغییر ماهیت ماموریت نیروهای امریکایی و ناتو تصمیم بگیرند.
اداره بایدن این خروج را در جدول زمانی تعیین شده دشوار عنوان کرده است. از سوی دیگر، بندهای توافقنامه دوحه به هم وابسته است. امریکاییها و ناتو بار بار گفتهاند که بدون کاهش خشونتها و به سرانجام رسیدن مذاکرات صلح آنها افغانستان را به گونه عجولانه ترک نخواهند کرد.
واقعیت امر این است که مسأله خروج نیروهای خارجی، به معضل بزرگی برای طالبان و امریکاییها مبدل شده است.
منابعی به ۸صبح گفتهاند که امریکاییها تلاش دارند تا زمان خروج را تمدید کنند و در این باره نظریاتشان را با طالبان نیز در میان گذاشتهاند. طالبان اما شرط تمدید حضور نیروهای خارجی را رهایی ۷ هزار زندانی باقیمانده این گروه عنوان کردهاند.
کاملاً روشن است که حکومت افغانستان زندانیان طالبان را به سادهگی رها نخواهد کرد و برای حکومت بایدن نیز چنین مطالبهای از دولت افغانستان بسیار دشوار خواهد بود.
به نظر میرسد که امریکاییها برای شروع نشست استانبول عجله دارند؛ اما هم حوزه جمهوریت و هم طالبان هنوز آمادهگی کافی برای شرکت در این نشست ندارند.
در حوزه جمهوریت دیدگاههای متفاوتی درباره مسأله صلح و نوعیت نظام آینده و ماهیت حکومت انتقالی صلح مطرح شده است. شورای مصالحه ملی میگوید که تاکنون ۳۰ طرح از آدرس احزاب سیاسی و شخصیتهای مستقل سیاسی به این نهاد رسیده است. گفته میشود که شورای مصالحه ملی تلاش دارد تا از مجموع این طرحها، طرح واحدی بسازد تا در نشست استانبول از آدرس حوزه جمهوریت مطرح شود.
در میان این ۳۰ طرح، اشتراکات بیشتر از افتراقات است. این طرحها درباره حکومت انتقالی صلح و نوعیت نظام پسا صلح وجوه مشترک دارد. طرح حکومت اما با تأکید بر انتخابات زودهنگام چالشی است که رسیدن به یک طرح واحد از آدرس جمهوریت را دشوار ساخته است. هرچند منابع در شورای مصالحه ملی میگویند که این شورا با حکومت درباره توحید طرحهای گوناگون به شمول طرح حکومت در حال گفتوگو است؛ اما این منابع هنوز برای رسیدن به اشتراک نظر در این باره خوشبین نیستند.
قدر مسلم این است که اگر حکومت نتواند طرحش را شامل طرح شورای عالی مصالحه ملی سازد و از آدرس طرح جمهوری اسلامی افغانستان ارایه کند، حکومت و طرحش در نشست استانبول به احتمال زیاد از جانب سایر اشتراک کنندهگان رد خواهد شد.
حکومت گفته است که به روز سهشنبه طرحش را علنی خواهد کرد. هرچند رئوس مطالب طرح سه مرحلهای حکومت روشن شده است؛ اما با روشن شدن جزئیات بیشتر آن، نقاط افتراق و اشتراک آن با سایر طرحها روشنتر خواهد شد.