پیام خواندنی «مولوی حبیب الله حسام» در خصوص تجلیل از نوروز

شمار زیادی با ادعای اینکه حضرت محمد (ص) از نوروز تجلیل نمی کرد، آن را بدعت در شریعت می دانند و قاطعانه حرام اعلام می کنند. در حالیکه، بسیاری های دیگر آن را یک جشن فرهنگی می دانند که همزمان با نو شدن و سرسبز شدن طبیعت به دنبال تجلیل از آن، البته بدون هیچ بی احترامی به دیگر اعیاد مذهبی موجود در اسلام می باشند.

مولوی حبیب الله حسام رئیس پیشین شورای اخوت اسلامی افغانستان و از عالمان برجسته و مشهور کشور در این باره واکنش تندی نشان داده و متنی خواندنی در این خصوص نوشته که به شرح ذیل است:

نمی خواستم در این زمینه چیزی بنویسم اما غوغای یک عده بی سواد زیر نام عالم که متاسفانه به ده ها امر حرام مبتلا هستند و می خواهند در کج بحثی و بازی باالفاظ بزرگ نمایی و فضل فروشی نمایند و جامعه را اغوا کنند بنا براین از روی ناگزیری چند سطر نبشته نمودم:

۱- قیام و جنگ به ضد مجاهدین و دولت اسلامی به رهبری استاد برهان الدین ربانی واجب و اطاعت از اشرف غنی لاییک وسکولار به عنوان سایه خدا در زمین واجب و لازم و نوروز حرام و کفر.

۲- ترور و قتل سران مجاهدین جایز و واجب و انتقال زنان مسلمان به پاکستان و سوختن تاک و باغات شمالی و قتل عام مردم جایز و نوروز خوشی در جشن طبیعت حرام و مجوسی.

۳- ترور احمدشاه مسعود و ترور استاد ربانی و حاجی عبدالقدیر و مولانای عبدالرحمن سیدخیلی و داوود داوود و خان محمد خان و ملک زرین و دکتر عبدالله مباح ساختند خون هزاران مسلمان و مجاهد جایز و واجب اما سال نوهجری شمسی حرام و کفر.

۴- انفجار و انتحار در میان مردم مسلمان شهادت طلبی و ترور وقتل مردم عام در شهرها و قرا و قصبات و قتل کارمندان دولتی و معلمان مکاتب و مریضان و مجروحان در شفاخانه و کمک کنندگان صیلب سرخ و دیگر امدادگران واجب و یا جایز اما خوشی در بهار کفر.

۵- بابه غنی سکولار و بی دین متفکر دوم جهان و مستحق ریاست جمهوری کشور جهادی و هرکس برایش رائ ندهد انگشتانش بریده می شود و هرکس به تیم مخالف رای بدهد اعدام می شود کار اسلامی و جهادی و اما خوشی بهار مجوسی شدن.

۶- خانم رولاغنی مسیحی دیانت و صلیبی فکر و دین ستیز مروج عریانیت و بی حجابی و بد اخلاقی؛ مدعی رد آیات حدود و حجاب و… بانوی اول مملکت اسلامی می شود و مستحق اطاعت واجب الاحترام و اما بهار طبیعت و خوشی آن حرام و کفر.

۷- عقد پیمان راهبردی و غلامی با استعمار مثل امریکا ضرورت و به نفع مملکت و ملت خوانده می شود اما نوروز بهار حرام و کفر.

۸- عقد پیمان امنیتی با امریکا دادن پایگاه نظامی به استعمار صواب و ضرورت و دارای مصالح و منافع علیا در مملکت اما بهار کفر.

۹- انفجار و تخریب جاده ها و پل های عمومی و تاسیسات برق و آب و مکتب و مسجد و ساختمان های دولتی و مردمی جایز و واجب و بهار کفر و حرام.

۱۰- گوشت های وارداتی مرغ و نرمی از کشورهای کفری حلال و جایز و نوروز وارداتی مجوسی و کفر می شود.

۱۱- بانک های ربوی و سودی و درحقیقت اعلان جنگ با خدا جایز و صواب پنداشته می شود اما تجلیل از بهار سال کفر.

۱۲- رقصیدن زنان در شبکه ها، برهنگی و بدحجابی زنان و خلط زنان و مردان در ادارات دولتی و صنف های تعلیمی و تربیتی و سفر زنان بدون محرم و ایجاد خانه های امن به زنان به هدف ترویج بی حیایی جایز اما جشن طبیعت کفر.

۱۳- تاسیس شورای سراسری علما به معاش کانگریس امریکا به هدف توجیه سیاست امریکا و دولت کابل جایز اما سال نوکفر.

۱۴- معاشات دالری از سفارت انگلیس و امریکا و آلمان و یونما و قوای ناتو و موسسات حامی حقوق بشری و تبشیری جایز، جشن بهار مردود و کفر صریح.

۱۵- تدوین نصاب تعلیمی و تحصیلی عاری از روحیه اسلامی و اخلاق اسلامی و بدون ارزش های جهادی جایز و اما خوشی بهار کفر.

۱۶- تنقیص ساعات درسی ثقافت اسلامی در تحصیلات عالی کشور جایز و سرور مردم بخاطر بهار سال کفر.

۱۷- تعدیل قوانیین و تصویب قوانین ضد شریعت اسلامی و تغییر جزایی حدود و تایید قانون منع خشونت علیه زن در مخالفت صریح باقران و شریعت جایز اما خوشی از حیات دوباره طبیعت کفر.

۱۸- انتقال دختران مکاتب به امریکا و موسسات خارجی به شرط از ۱۸ سال پایین باشد جایز اما نوروز ملعون.

۱۹- رشوت و فساد اخلاقی در ادارات و معامله گری ها و تجارت به اساس رشوه ستانی و جعل و تقلب همه جایز اما نوروز کفر.

۲۰ تبعیض و عصبیت قومی و نفاق افگنی میان مردم مسلمان و دین ستیزی دین گریزی و خون ریزی جایز اما نوروزتان شرک و کفر.

۲۱- ۸ مارچ روز زن و روز معلم و…. حلال و جایز و روز مادر همچنان اما نوروز حرام است.

تذکر:

حرف نخست: از نظر شریعت محرمات شرعی مقید به زمان و مکان نیست، مرتکب حرام شرعی در نوروز، عیدین و جمعه و حرمین و ماه های حرام در سرزمین های حرام و مساجد و غیره باعث حرمت زمان و مکان مقدس نمی شود و مرتکب حرام مرتکب گناه عظیم شده مطابق منازل و مراتب حرام گناه کار خوانده می شود، بنابراین مبادرت به حرام در نوروز مبادرت به منهیات شرعی است و به این قضیه همه امت اتفاق دارند، شک تردیدی در آن نیست.

حرف ثانی:

بدون تردید در نوروز برخی اشخاص مرتکب معصیت های مختلف می شوند؛ آیا ممکن است هر زمان و مکانی که مردم در آن معصیت نمایند زمان و مکان را به دلیل منجر و مفضی شدن به حرام؛ حرام اعلام بداریم آیا کدام دلیل شرعی داریم باید روشن بیان شود؟

حرف ثالث:

فقط تنها چیزی که در مملکت به عنوان یگانه مجرم و محکوم به تحریم و تکفیر و تفسیق است و به آن اولویت برده می شود سال نو هجری شمسی و زایش و بهار طبیعت است، تمام کفر و شرک در همین مساله است زیرا که علمای کشور در این کفریات و جنایات و خون ریزی ها و دین ستیزی ها و توهین به اسلام و پیامبر صلی الله علیه و سلم هیچ واکنش ندارند و روی هم رفته خاموش می باشند و اما زمانیکه سال نو می شود طبیعت مرده و زمستان سرد و یخبندان به جامه سبز و گل و بلبل و نسرین خروشان می شود خوشی مردم و جنبش طبیعت و جشن بهاری مردم دهقان و چوپان و… را تکفیر و تحریم می نمایند. به باور من اینها شکار توطیه استخبارات منطقه وی شده اند و کشورهای هستند در هماهنگی با جریان های داخلی، حوزه تمدنی را از گذشته های دور تاکنون به انزوا کشاندن و اکنون هم ادامه دارد، علما یک مقدار از آفریدگار خود بترسند فکر می کنند جامعه اینها را نمی شناسند هم خود را رسوا نکنید و هم اسلام را، بیاید حق گرایی و حنفیت پیدا کنید، ملت مسلمان را تکفیر و تحریم نکنید.

و ما علینا الا البلاغ المبین!.