هند چه طور مخفیانه نیروهای ائتلاف شمال به رهبری احمد شاه مسعود را تجهیز کرد/بخش اول

اینکه در دنیای سیاست «هیچ گربه ای به خاطر رضای خدا موش نمی گیرد» در مورد کشوری به نام افغانستان که به بازی بزرگ معروف است و قدرت های استعماری دنیا از انگلیس گرفته تا اتحاد جماهیر شوروی و اینک ایالات متحده برای تسویه حساب های شخصی خود زمین بازی افغانستان را انتخاب کرده اند، بیش از هر کشور دیگری صدق می کند. در این میان تنها ملت مظلوم افغانستان است که قربانی می دهند و معلوم نیست چه زمانی از دام منافع کشورهای دیگر خلاص شده اجازه می یابند طعم صلح و آرامش را بچشند!

هند و پاکستان به عنوان دو قدرت هسته ای در منطقه و دو رقیب دیرینه نیز از این قاعده مستثنی نیستند: دهلی نو و اسلام آباد هم برای اقدام علیه منافع یکدیگر به افغانستان چشم دارند و تنها تفاوت قضیه در این است که پاکستان در مقایسه با هند مسیر خطرناک جنگ نیابتی توسط گروه های تروریستی را در قبال افغانستان در پیش گرفته اما هند سعی دارد با راه های نرم حریف خود را زمین گیر کند.

در افکار عمومی افغان ها، پاکستان حامی تروریست و هند دوست دیرینه افغانستان که در طول هجده سال اخیر کمک شایانی به بازسازی افغانستان انجام داده شناخته می شود. شهروندان افغانستان خوب به یاد دارند که پاکستان و برخی کشورهای عرب چگونه با حمایت از طالبان و القاعده افغانستان را به خاستگاه تروریستان تبدیل کردند!

وب سایت خبری «دی هندو» طی مطلبی در یک سپتامبر، به حمایت مخفیانه هند از نیروهای ائتلاف شمال به رهبری احمد شاه مسعود در زمان امارت اسلامی طالبان اشاره کرده است.

در این مطلب به نقل از یک دیپلمات هندی که در زمان امارت اسلامی طالبان و جنگ این گروه با نیروهای ائتلاف شمال، مسئول هماهنگی و تحویل کمک های نظامی مخفی هند به احمدشاه مسعود، فرمانده نیروهای ائتلاف شمال و کسی که تا زمان ترور شدنش درسال 2001 با طالبان جنگید، آمده است دهلی نو نباید اشتباه استقرار نیروهای هندی در افغانستان را مرتکب شود.

آقای بهارات راج موتو کومار، سفیر هند در زمان در زمان جنگ نیروهای ائتلاف شمال علیه طالبان، به مدت چهار سال از 1996 تا 2000 میلادی مسئولیت هماهنگی و تحویل کمک های نظامی و دارویی هند به احمدشاه مسعود را برعهده داشت. آقای کومار تا سال 2000 میلادی زمانیکه احمدشاه مسعود شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان را به مقصد مأمورت تازه خود ترک کرد با فرمانده نیروهای ائتلاف شمال ارتباط داشت.

مطلب در ادامه به نقل از آقای کومار می نویسد:« همه چیز دقیقا یک  هفته پس از 26 سپتامبر زمانیکه طالبان با حمایت سازمان استخباراتی پاکستان(آی اس آی) توانستند کابل پایتخت افغانستان را تصرف کنند شروع شد. طالبان داکتر نجیب الله، رئیس جمهور آن زمان افغانستان، را کشتند و جسدش را از یک پایه چراغ برق در کابل آویزان نمودند. کارمندان سفارت هند با عجله خود را به آخرین هواپیمایی که افغانستان را ترک می کرد رساندند، افغانستان در آغاز سقوط به جهنم بود.»

نویسنده مطلب با استناد به گفته های آقای کومار می گوید در آن زمان امرالله صالح که مسئول امور کابل در پایتخت تاجیکستان بود به سفیر هند اطلاع می دهد که احمدشاه مسعود می خواهد او را ملاقات کند.

سفیر هند برای قبول یا رد این درخواست احمدشاه مسعود کسیکه ده سال با ارتش سرخ شوروی سابق جنگیده بود و همه او را «آمر صاحب» و «شیر پنچشیر» می خواندند منتظر دستور دقیق از سوی دهلی نو بود. حکومت هند به سفیر خود دستور داد که با احمدشاه معسود دیدار کند، خوب گوش نماید، صادقانه گزارش دهد و براساس شرایط تصمیم بگیرد.