هر دو ساعت یک مادر افغان هنگام زایمان جان می دهد
براساس آمار صحت و دموگرافی افغانستان، در هر صد هزار ولادت زنده، ۱۲۹۱ مادر جان شان را از دست می‌دهند. براساس آمار وزارت صحت عامه، افغانستان به ۱۱ هزار قابله نیاز دارد تا هر مادر هنگام ولادت به خدمات صحی دسترسی داشته باشد اما در حال حاضر ۷ هزار قابله در این کشور فعالیت می‌کنند.
مقام‌ها در وزارت صحت عامه هرچند می‌گویند مرگ و میر مادران در نتیجه افزایش قابله‌ها کاهش یافته است، اما هنوزهم این معضل باقی است و مادران جان شان را از دست می‌دهند. وزارت صحت عامه به این باور است که تنها با آموزش قابله‌های متخصص می‌توان از ۸۰ درصد مرگ و میر مادران در هنگام ولادت جلوگیری کرد.
فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه روز سه شنبه در محفلی که به مناسبت روز جهانی قابله‌ها در کابل برگزار شده بود، خطاب به قابله‌ها گفت: «شما کاری را انجام می‌دهید که متخصص نسایی و ولادی انجام داده نمی‌توانند. به همین دلیل نقش شما بسیار عمده و حیاتی است. وزارت تصمیم دارد تعداد قابله‌ها را بیشتر کند و آنان را به صورت عادلانه در قرا و قصبات بگمارد.»
روستاهای دوردست
در پانزده سال اخیر و با ایجاد ده‌ها مرکز آموزش صحی در کابل، تعداد قابله‌ها افزایش یافت. در حال حاضر زنانی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند، می‌توانند تا حدودی از خدمات صحی در هنگام ولادت برخوردار شوند ولی این خدمات در ولسوالی‌ها و قریه‌های دوردست ممکن نیست.
رژیم غذایی شدید وزن بدن را به سرعت پایین می آورند، اما بسیاری آن ها شامل کم ساختن آب و کتله عضلات می باشند. اندک چربی هایی که پایین می آیند، پس از آنکه شما به رژیم پایان دادید، دوباره در بدن جمع می شوند. رژیم هایی که با سرعت وزن را سقوط می دهند، دارای عوارض جانبی مانند سردردی، دلبدی و مشکلات تنفسی نیز می باشند. راه حل دوامدار این است که در عادات غذایی اصلاحات کامل ایجاد گردد.
بسیاری قابله‌ها ترجیح می‌دهند در شهرها فعالیت کنند و از رفتن به ولایات به دلیل ناامنی و نبود امکانات شهری خودداری می‌نمایند. شمسیه یک کارکن صحی در کابل می‌گوید: «ما بخاطری در ولایات نمی‌رویم که در آنجا شرایط خوب نیست. به همین دلیل خانواده‌های ما اجازه نمی‌دهند که به ولایات برویم.»
آمار نشان می‌دهد که در شهر کابل برای هزار نفر، یک کارمند صحی موجود است، در حالی که در ولایات دور افتاده، برای هر صد هزار نفر، یک کارمند صحی وجود ندارد. وزارت صحت عامه می‌گوید مشکل این است که اکثر کارمندان و فارغان مراکز صحی تلاش می‌کنند در کابل و یا شهرهای بزرگ دیگر استخدام شوند.
وزیر صحت عامه گفت: «هرکسی که می‌خواهد به ولایات، قرا و قصبات و مراکز صحی دوردست برود، وزارت صحت عامه با امکانات بهتر و بیشتر در خدمت شان است تا ما بتوانیم خدمات صحی را عادلانه‌تر بسازیم.»
گفتنی است که کمبود قابله‌ها در مراکز حتی در مراکز شهر نیز محسوس است. قابله‌هایی که عملا در شفاخانه‌ها فعالیت دارند می‌گویند به دلیل کمبود قابله‌ها گاهی دو قابله مجبور است به ۶۰ مریض رسیدگی کند و رسیدگی درست در چنین وضعیتی ناممکن است.
