نشست های مهم بین المللی در مورد صلح افغانستان در حالی یکی پس از دیگری برگزار می شود که نتایج ملموسی از آنها به دست نیامده است. نشست مسکو که چند روز پیش در مورد صلح افغانستان برگزار شد اگرچه بازگشت امارت اسلامی به افغانستان را غیرممکن دانست اما موجب نارضایتی طالبان به عنوان یک طرف اصلی جنگ در افغانستان شد.
در همین راستا قرار است در آینده ای نزدیک نشست استانبول در مورد صلح افغانستان در ترکیه برگزار شود.
نظرات و ایده های مختلفی در مورد نشست استانبول و دیگر نشست های مشابه از سوی کارشناسان مطرح شده است.
گل محمد مختاری، کارشناس برتر مسائل سیاسی، طی مطلبی در فیس بوک خود می نویسد:«نشستهای دوره ای صلح افغانستان، دردوحه، مسکو، دوشنبه، ترکیه و… در صورتی می تواند منتج به نتیجه گردد که تمامی مؤلفه های تأثیرگزار در روند جنگ و صلح افغانستان، حضور داشته باشند، هم اکنون چند مانع عمده و اساسی در مسیر تحقق آن خودنمائی می کند، که اساسی ترین آن تمامیت خواهی و عدم تمکین تیم ارگ، فقدان اجماع ملی و منطقه ای می باشد؛ هنوز جناب رئیس جمهور، خواب انتخابات بعدی را می بیند و انتظار یک پیروزی دیگر همچون پیروزی های دو انتخابات قبلی را درسر می پروراند.
آقای مختاری در ادامه تاکید می کند:«غنی براین باوراست که اکثریت مردم کشور، عاشق و شیدای جمال و کمال نابغه دوم جهان بوده تشنه حاکمیت عدالت گسترجنابشان می باشند! عدالتی که درادارات دولتی و عزل و نصب های سیاسی و اداری و نیزجدالهای پیدا و پنهان نقاط مختلف کشور همچون بهسود، فاریاب و بدخشان متجلی می باشد!»
ازسوی دیگرکشورهای اثرگزار همسایه افغانستان همچون جمهوری اسلامی ایران با اشتراکات مهم فرهنگی و دینی و مرزهای مشترک طولانی، دراین نشست ها حضور قابڶ قبول ندارد، این درحالی است که کشور پاکستان با تمام جنایاتش، از تمویل، تجهیز و حمایت همه جانبه طالبان گرفته تا موشک باران شهرهای مرزی افغانستان در همه نشستهای به اصطلاح صلح افغانستان حضور پررنگ داشته هیچگونه توبیخ، تنبیه وملامتی برای جنایاتش لحاظ نگردیده است!
