فرار گروهی مردم و بی تفاوتی خواص!

یک حکومت دست نشانده فاسد غربی که داشت فرهنگ اصیل اسلامی ما را با فرهنگ مبتذل بی دینی غربی شان نابود می کرد رفته و به جایش امارت اسلامی آمده و شریعت اسلامی حاکم گشته و مدعی هستند به مردم کاری ندارند.

با این وجود اما این سوال بزرگ مطرح می شود که چرا مردم علی رغم  عفو عمومی امارت اسلامی باز هم در گروه های بزرگ و وحشت زده از افغانستان فرار می کنند.

مردم همانند گله ای که گرگ دیده باشد وحشت زده کشورشان را ترک می کنند.

تفسیر فرار گروهی مردم نشان می دهد آنها خطری را احساس کرده اند که اینگونه می گریزند.

این گرگی که امروز مردم دیده اند اعلام کرده اند که با کسی کاری ندارند اما مردم آن را باور نکرده اند.

ولی گوسفند درک می کند هروقت این گرگ گرسنه شد ما را خواهند خورد ولی خواص این ترس و وحشت مردم را درک نمی کنند و نمی فهمند لذا این سؤال مطرح شده و می شود که مردم از چه می ترسند که اینگونه خودشان را با زن و بچه شان و فرزندان کوچک شان حاضرند به دست قچاق بران بی رحم بدهند، آواره شوند، بی سرنوشت شوند، توهین و تحقیر شوند اما از افغانستان بیرون شوند. کسی که در کشور خود و سرزمین خود سر خانه و کاشانه خود نتوانند زندگی کنند چگونه حاضرند به کشوری مهاجرت کنند که نه مدرکش را دارد، نه قدرت خرید ملک و خانه دارند و نه کسی برایشان شغل ایجاد می کنند. مردم را چه شده است که با وجود چنین شرایط سختی باز هم حاضر است ذلت چنین فراری را به تن بخرند.  

بنابراین باید گفت این مردم دچار مشکلی خطرناک شده اند که دست به چنین کاری می زنند و الا نمی شود گفت تمام مردم دیوانه شده اند که گروهی فرار می کنند. در این شرایط تصور کنید کشوری اعلام کند که مرزهایش را به روی مهاجرین افغانستانی باز می کند به ویژه اگر این کشور یک کشور اروپایی باشد. در این صورت مطمئن باشید که افغانستان خالی می شود.

در این میان عده ای که خود را خواص می نامند، از بیت المال تغذیه می کنند و از آنها انتظار می رود در سختی ها و گرفتاری ها چشم و گوش مردم باشند اما در این شرایط سخت به هیچ وجه حال این مردم بیچاره را درک نمی کنند و از فرار گروهی مردم متعجب شده اند.

به این چنین خواصی که مشکل مردمش را نتوانند پیش بینی کنند خواص بی بصیرت گفته می شود. علما و دانشمندان یک جامعه اگر نتوانند بین پا به فرار گذاشتن و گریختن از خطر تفاوت قائل شوند همان خواص بی بصیرت هستند. در این شرایط سخت و سرد زمستانی مردم از دلخوشی فرار نمی کنند حتما خطری در کمین خود دیده اند که دیوانه وار خود را به هر دری می زنند.

استاد بزرگمهر