چند روز پیش روزنامه گاردین در گزارشی نوشت که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا از محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان خواسته است تا دفتر سیاسی طالبان در قطر را بسته کند.
دفتر سیاسی طالبان در سال 2013 در شهر دوحه قطر تاسیس شد، اما با مخالفت های شدید حامد کرزی بخاطر استفاده این دفتر از پرچم امارت اسلامی افغانستان مواجه شد.
گرچه این دفتر بسته شد، اما همچنان نمایندگانی از طالبان در این دفتر برای ارتباط با سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی برای مسایل سیاسی و حقوق بشری حضور دارند.
در همین حال، طالبان به دنبال این گزارش روزنامه گاردین واکنش تندی از خود نشان داده است.
این گروه در بیانیه ای گفته است: “در سال 2013 و به دنبال نشست و گفتگوهای متعدد با مقامات آمریکایی، دفتر سیاسی طالبان در پایتخت قطر افتتاح شد. اما پیش از آنکه هر گونه مذاکراتی از این آدرس صورت بگیرد، دولت کابل به بهانه نام و پرچم امارت اسلامی نسبت به گشایش این دفتر اعتراض کرد و آمریکا نیز پذیرفت.
بیانیه می افزاید “گشایش این دفتر پیغامی برای آن دسته از کشورهای متجاوز بود که طالبان را متهم به نداشتن برنامه و نداشتن راه حلی مسالمت آمیز برای بحران افغانستان می کردند، زیرا آنها می گفتند که طالبان تنها تمرکز بر جنگ دارد.”
بر اساس بیانیه، “این ها اتهامات بی اساسی علیه امارت اسلامی می باشد. پیدا کردن راه حلی مسالمت آمیز از سیاست های امارت اسلامی بوده و همچنان است. به همین دلیل، امارت اسلامی شماری از دیپلمات های با تجربه و کهنه کار خود را در سال 2011 و پس از گفتگو با طرف های ذیربط به قطر اعزام کرد تا آدرس مشخصی برای تلاش برای گفتگوهای صلح ایجاد کنند.”
مطلق القحطانی مشاور ارشد قطر در امور مبارزه علیه تروریسم چندی پیش در گفتگو با الجزیره گفت که این کشور میزبانی دفتر سیاسی طالبان را به درخواست آمریکا انجام داده و این یکی از سیاست های باز قطر به منظور زمینه سازی گفتگوهای صلح و میانجی گری برای تامین صلح است.
طالبان در بیانیه اش علاوه می کند که آنها به نمایندگان خودشان در گفتگوهای سیاسی همواره تاکید کرده کرده اند که در گفتگوهای احتمالی با کشورها تنها به دنبال پیدا کردن راه حلی مسالمت آمیز برای حل بحران افغانستان باشند.
طالبان می افزاید: “دفتر سیاسی در قطر تنها ارگان با اعتبار امارت اسلامی می باشد. هیچ شخص و یا ارگان امارت اسلامی اجازه و یا صلاحیت فعالیت های سری و یا آشکار در این خصوص دارد. دفتر سیاسی وظیفه اش را انجام داده است. اما طرف مقابل همواره تلاش ها برای گفتگوهای صلح را مسدود کرده و شایعات بسته شدن دفتر را پخش کرده است. این به تنهایی نشان دهنده سیاست ضد صلح آنها است.
این بیانیه در حالی از سوی طالبان منتشر می شود که شاه حسین مرتضوی سخنگوی رئیس جمهوری نیز گفته است که تماس هایی از سوی طالبان برای از سرگیری مذاکرات صلح دریافت کرده اند، اما این تماس ها از آدرس دفتر سیاسی این گروه در قطر نبوده است.
آقای مرتضوی همچنین گفت که آقای غنی با دفتر سیاسی این گروه گفتگو نخواهد کرد، زیرا به باور آقای غنی هر گونه آدرسی از طالبان که در خارج از افغانستان باشد موثریت ندارد.
طالبان اما در بیانیه اش با تاکید بر فعالیت های دفتر سیاسی اش در قطر می گوید “در سال 2011 توافق شده بود که نمایندگانی از دفتر سیاسی طالبان نیز در کنفرانس بن حضور داشته باشند تا تلاش های واقعی برای تامین صلح صورت بگیرد. اما دولت کابل اقدام های بازدارنده انجام داد که باز هم توسط آمریکا پذیرفته شد. در همان سال و زمانی که نمایندگان سیاسی امارت اسلامی به قطر رسیدند، دولت کابل اظهار نارضایتی کرد و سفیر قطر در کابل را به نشانه اعتراض به وزارت خارجه احضار کرد.”
به گفته ی طالبان، در سال 2012 در جریان یک کنفرانس صلح در فرانسه بار دیگر توافق شد که در اوایل سال 2013 کنفرانس صلحی دیگر در ترکمنستان صورت بگیرد و راه را برای صلح در افغانستان باز کند، اما باز هم از سوی دولت کابل متوقف شد.
بیانیه خاطر نشان می کند: “در ماه جنوری سال 2016، زمانی که مهمانان برای اشتراک در دومین نشست صلح که از سوی پگواش برگزار شده بود عازم دوحه قطر بودند، دولت کابل تلاش کرد تا نگذارد آنها از فرودگاه کابل خارج شوند. همین طور کنفرانسی دیگر توسط پگواش در ماه اگست سال جاری در قزاقستان برگزار شد. انتظار می رفت که نمایندگانی از دفتر سیاسی قطر در این کنفرانس اشتراک کند، اما باز هم با مخالفت های دولت کابل مواجه شد و آمریکا نیز پذیرفت.”
بیانیه می گوید: “بنابراین هر کسی می تواند به راحتی تشخیص دهد که پیدا شدن راه حلی مسالمت آمیز برای افغانستان هیچ جایی در سیاست آمریکا و متحدان داخلی و خارجی او ندارد. در عوض، استراتژی واقعی آمریکا طولانی ساختن اشغال افغانستان، به شهادت رساندن شهروندان افغانستان، تخریب افغانستان و استفاده از افغانستان به عنوان پایگاه نظامی اش در منطقه بخاطر اهداف امپریالیستی اش می باشد.”
بیانیه طالبان در پایان علاوه می کند که پیدا کردن راه حلی مسالمت آمیز همچنان سیاست طالبان است، اما طالبان مجبور است که بگوید اگر این فرصت گفتگو بسته شود، تمامی مسئولیت های جنگ افغانستان و عواقب آن تنها به دوش متجاوزان و متحدان آنها است.
