طالبان در شیب نزول و فروپاشی

در دو سه سال اخیر، دولت‌ها سازمان‌ها و رسانه‌های بسیاری کوشید که واقعیت میدانی طالبان را کتمان کنند و از آنان یک کلیشه شیک و مردم پسند بسازد. مردم خسه از فساد و ناکارآمدی کم و بیش به این تصویرسازی عادت می‌کرد و زمزمه‌های تغییر طالبان کم به گوش نمی‌رسید. در دو سه ماه اخیر که صلح به بن‌بست رفت و جنگ شدت گرفت، از ورای آن کلیشه شیک رسانه‌ها، یک بار یگر چهرۀ واقعی طالبان نمایان شد.

در سه ماه اخیر طالبان شیب نزول و فروپاشی را طی کرده است. طالبان خشونت را برای کسب امتیاز سیاسی در میز مذاکره برگزیده است، اما تا کنون برغم تلفات و تلاش‌های بسیار، هیچ شهر عمده را تصرف نتوانسته است، جاهایی را که تصرف کرده، به گورستان تبدیل کرده اند.

روز به روز مردمان بیشتری به این واقعیت آگاه می‌شوند که طالبان برنامه برای حکومت‌داری ندارد و مشتی جنگ جوی مزدور بیش نیستند. طالبان خشن‌تر و بدخوی‌تر شده اند. با مردم از جهادالنکاح، برده‌داری و کنیز سخن می‌گوید. این هراس از طالبان روز به روز عام می‌شود که تنها جان و مال مردم در خطر نیست، طالب با کرامت انسانی مردم مشکل دارند.

 هنوز برای طالبان تحصیل و کار زنان مسئله است. کشتار جمعی برای طالبان هیچ عذاب وجدانی در پی ندارد. جنگ روانی طالبان دیگر اثر ندارد، هیمنه و هراس طالبان در حال فروپاشی است، ماشین جنگی شان در شمال ویران شده است و در جنوب نیز برغم فشارهای بسیار کاری از پیش نبرده است. پیام طالبان چیزی جز خون و خشونت نیست، و حامیان شان نیز با سربلندی از ایشان دفاع کرده نمی‌توانند.

ایالات متحده که در دو سال گذشته مشروعیت سیاسی طالبان را بالا برده بود، اکنون هر روز برای طالبان خط و نشان می‌کشد. طالبان یک بخت داشت و آن فساد حکومت و سرخوردگی مردم از این فساد بود. این کارت هم به کار طالبان نیامد. طالبان ناکام و رفتنی است. زیرا که نیروی است خشن، فاقد ظرفیت مدنی و اخلاقی و فاقد مسئولیت لازم برای مشارکت در سیاست. اختلافات میان بخش سیاسی و نظامی رو به افزایش است، فرماندهانی که سال ها از اقتصاد جنگ تغذیه کرده و منافع نا مشروع سرشار دارد، به قطع جنگ رضایت ندارند و این طالبان را در آستانۀ فروپاشی قرار داده است. اگر متحد باشیم پیروزی در راه هست.

علی امیری