پس از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، بسیاری از شخصیت های کلان سیاسی که خود را رهبران بلا منازع سیاسی مردم می دانستند از کشور گریختند. این موضوع در مورد جامعه تشییع کشور اما دردناک تر بود چون رهبران بزرگ مردم تشییع و هزاره های افغانستان که زمانی در جهاد علیه شوروی پرچم دار بودند و در دوران تازه سیاسی بانک های رآی مردم به حساب می آمدند کشور را ترک کردند. رهبرانی چون استاد محقق، استاد خلیلی و سرور دانش با فرار خود جامعه تشییع و هزاره را بی سرنوشت رها کردند.
مردم شیعه و هزاره که در دوران جمهوریت با آراء خود نقش مهمی در تعیین رئیس جمهور و وکلای پارلمان داشتند اینک در فضایی مملو از ترس و نگرانی نسبت به آینده به سر می برند.
یکی از نگرانی های مردم شیعه و هزاره برخی برخوردهای سلیقه ای و انتقام جویانه فرماندهان محلی طالبان است که در براساس گزارشات در بسیاری موارد لیستی از افرادی که باید کشته شوند را خود تهیه و اجرا می کنند.
نادیده گرفته شدن حقوق اقلیت های مذهبی و قومی از دیگر نگرانی های مردم شیعه و هزاره است. نگاهی به کابینه سرپرست امارت اسلامی نشان می دهد که نماینده ای از جامعه شیعه در کابینه وجود ندارد.
در فقدان رهبران سنتی شیعه و هزاره برخی چهره های تازه در قاموس رهبر قد علم کرده اند و برای تعامل با حکومت کنونی وارد گود شده اند.
برگزاری نشست عمومی شیعیان و هزاره ها در غرب کابل از سوی این چهره ها حکایت از تلاش برای سهم گرفتن در حکومت امارت اسلامی می باشد.
اینکه سران امارت اسلامی تا چه اندازه حاضرند به دیگر اقوام در حکومت خود سهم بدهند مساله یی است که گذشت زمان نشان می دهد.
نکته مهم اما جایگاه شیعیان و هزاره ها در امارت اسلامی ست. امارت اسلامی به تازگی دستور داده برای پیگیری حقوق شیعیان به ویژه مشارکت سیاسی آنان کمیسیون خاصی ایجاد گردد.
تشکیل کمیسیون «بررسی حقوق شیعیان» به ریاست مولوی ذاکر اگرچه در نگاه اول خوب جلوه می کند اما نگاهی عمیق تر به این رویداد نشان می دهد که جایگاه هزاره ها و شیعیان نسبت به زمان جمهوریت به شدت تنزل پیدا کرده است. شیعیان و هزاره های افغانستان امروز کته بزرگی از جمعیت افغانستان را تشکیل می دهند و تشکیل یک کمیسیون ساده برای پیگیری حقوق آنها جفای بزرگی در حق آنان می باشد.
از سویی هم آغاز به کار این کمیسیون مشروط به بیعت شیعیان و هزاره ها با طالبان می باشد. به عبارتی امارت اسلامی از شیعیان و هزاره ها خواسته است «اول برادری ات را ثابت کن و بعد ادعای ارث و میراث نما!»
نکته دیگر عضویت در این کمیسیون است، اینکه چه کسانی قرار است به نمایندگی از شیعیان در این کمیسیون حضور یابند.
به هر صورت مبهم بودن و صلاحیت و تاثیرگذاری پایین احتمالی این کمیسیون حتی قبل از تشکیل پر واضح است و چون شیعیان و هزاره ها از دیرباز روی تقاضا برای مشارکت سیاسی متحد و یکپارچه عمل نکرده اند، عملکرد کمیسیون و بیعت شیعیان با اما و اگرهای زیادی روبروست.
حفیظ الله رجبی
بیعت بایک گروه جنایتکار اصلا درست نیست ابروی هزارهها می رود.
سلام امروز شرایط به گونه شده که امید به فردا دیده نمیشود
ااچیزی که ازظاهر قضایای افغانستان متصور است یک نمایش وسیابازی بیش نیست اصل قضیه اینست که نه حاکمان فعلی دراختیار خود شان است که تعین تکلیف کند ونه این وضعیت فعلی دوام خواهد کرد لذا امیدوارم کسانی که واقعا سیا ستمدآر ودلسوز واقعی مردم و کشور افغانستان است پا پیش گذاشته واززمینه ای مساعدی که بعداز گذشت۴۲سال جنگ خونریزی دربدری آوارگی وخستگی مردم مظلوم وستمدیده و
طن استفاده دلسوزانه ووجدانی نمایند وبرای امنیت ابادی مردم رنج دیده کار اساسی وبنیادی نمایند ویاد آوری انکه همین موضع ذکر شده هم یکی ازدیدگاهی دشمنان مردم ماست که بنام شیعه وسنی بنام قوم وزبان مارامشغول ودرگیر نموده والا درتمام کشور های جهان تعدد مذهب قوم زبان وجوددارد ولی بنام یک کشور بااسایش ارامش زندگی مینمایند از نظر دینی ومذهبی هرشخص جواب گوی باور واعمال خود هست
ااچیزی که ازظاهر قضایای افغانستان متصور است یک نمایش وسیابازی بیش نیست اصل قضیه اینست که نه حاکمان فعلی دراختیار خود شان است که تعین تکلیف کند ونه این وضعیت فعلی دوام خواهد کرد لذا امیدوارم کسانی که واقعا سیا ستمدآر ودلسوز واقعی مردم و کشور افغانستان است پا پیش گذاشته واززمینه ای مساعدی که بعداز گذشت۴۲سال جنگ خونریزی دربدری آوارگی وخستگی مردم مظلوم وستمدیده و
طن استفاده دلسوزانه ووجدانی نمایند وبرای امنیت ابادی مردم رنج دیده کار اساسی وبنیادی نمایند ویاد آوری انکه همین موضع ذکر شده هم یکی ازدیدگاهی دشمنان مردم ماست که بنام شیعه وسنی بنام قوم وزبان مارامشغول ودرگیر نموده والا درتمام کشور های جهان تعدد مذهب قوم زبان وجوددارد ولی بنام یک کشور بااسایش ارامش زندگی مینمایند از نظر دینی ومذهبی هرشخص جواب گوی باور واعمال خود هست
سلا