سیاست آمریکا در حال شکست است/ طالبان هر روز قوی تر می شوند

روز شنبه هفته جاری، عامل انتحاری وابسته به گروه طالبان یک موتر آمبولانس مملو از مواد منفجره خود را در نزدیکی چهار راهی صدارت منفجر کرد. در این رویداد 103 تن جان خود را از دست دادند و 235 تن دیگر زخمی شدند.

حمله روز شنبه دست کم سومین حمله چشمگیر و مرگبار تروریستان طی یک هفته در افغانستان بود. هفته گذشته چند مهاجم مسلح به هوتل انتر کانتیننتال شهر کابل حمله کردند و 22 تن به شمول شمار زیادی از اتباع خارجی را کشتند. درگیری مهاجمان مسلح با نیروهای امنیتی تقریبا 14 ساعت به طول انجامید. مسئولیت آن حمله نیز توسط گروه طالبان به دوش گرفته شد. کمی بعد از آن، گروه دولت اسلامی (داعش) به دفتر منطقه ای موسسه حمایت از اطفال در شهر جلال آباد حمله کردند. این موسسه از آن زمان تاکنون فعالیت هایش در افغانستان را به حالت تعلیق در آورده است.

و این ماجرا به اینجا تمام نشد. امروز صبح نیز پنج مهاجم مسلح و انتحاری حمله ای دیگری را راه اندازی کردند و فرقه 111 ارتش ملی افغانستان را هدف قرار دادند.

در این رویداد نیز 5 تن جان خود را از دست داده و 10 تن دیگر زخمی شدند.

افزایش خشونت های بی امان مهر تاییدی بر واقعیتی ناامید کننده در افغانستان است. با وجود بیش از 16 سال مبارزه به رهبری آمریکا و نیروهای امنیتی افغانستان، طالبان و دیگر گروه های تروریستی همچنان در حال تقویت قدرت خود هستند.

آمریکا و نیروهای امنیتی افغانستان در سال های پس از 2001 همواره در تلاش بوده اند تا شبکه های تروریستی در افغانستان و پاکستان را متلاشی سازند. اما با این وجود، طالبان امروز بیشتر از هر زمان دیگری، یک سوم از افغانستان را تحت کنترل خود دارند. این شورشیان در مناطقی مانند باباجی و مارجه که نیروهای ائتلاف به شدت جنگیده اند، هم اکنون جای پای دارند. آنها حملات گسترده و مرگباری را در کلان شهرها اجرا کرده اند و این تفکر به مردم افغانستان القا شده است که هیچ جا امن نیست.

دولت افغانستان شکننده و چند دسته است. محمد اشرف غنی رئیس جمهوری کشور ریاست جمهوری کشوری را بر عهده دارد که رقابت ها و نزاع های میان خودی در آن وافر است. فساد گسترده است. در یک نظر سنجی که سال گذشته انجام شد، نزدیک به 61 فیصد مردم افغانستان بر این باور بودند که کشور در جهت نادرستی در حرکت است.

بنابراین، جای تعجب نیست که گفته می شود دیگر گروه های تروریستی نیز جای پای خود را در افغانستان باز کرده اند. گروه دولت اسلامی تاکنون حملات زیادی را علیه نیروهای خارجی و جمعیت اهل تشیع افغانستان راه انداخته است. این گروه در سال 2017 مسئولیت دست کم 15 بمبگذاری را در افغانستان به عهده گرفت. محمود علوی وزیر اطلاعات ایران ماه گذشته در جریان سمیناری در تهران با موضوع  تروریسم، افراط گرایی و امنیت منطقه ای در غرب آسیا گفت: “داعش دستش کوتاه شده است، اما این گروه تسلیم نشده است و به دنبال جای پا در افغانستان، پاکستان و آسیای مرکزی و درصدد احیای ایده خلافت اسلامی است.”

برخی مقامات پنتاگون می گویند: “سیاست گذاران آمریکایی در قبال این مشکل نابینا نیستند. دونالد ترامپ از زمانی که به قدرت رسیده، شمار سربازان امریکایی در افغانستان را از 8500 تن به 14000 تن افزایش داده است. همچنین گفته می شود که به زودی یک هزار تن دیگر اعزام می شوند.”

اما این سربازان تازه اعزام شده تاثیر چندانی روی وضعیت امنیتی کشور نخواهد داشت. نیروهای امنیتی افغانستان هم ضعیف هستند و هم تعدادشان کم می باشد. طی یک سال گذشته دست کم 10 هزار تن از نیروهای امنیتی افغانستان در جبهات جنگ جان باخته اند. از سوی دیگر، زندگی روزمره برای شمار وسیعی از شهروندان افغانستان تقریبا به امری غیر ممکن مبدل شده است. بیکاری فراگیر است، خدمات ابتدایی وجود ندارد و دست کم به طور میانگین روزانه 10 غیرنظامی در سال گذشته میلادی جان خود را در نتیجه درگیری ها از دست دادند.

گروه های امداد رسان در حال تعطیلی فعالیت های خود هستند و یا به طور چشمگیری فعالیت هایشان را کاهش می دهند.

میشل فلورنوی یک مقام ارشد پنتاگون در دوران ریاست جمهوری اوباما گفته بود: “3 هزار یا 5 هزار سرباز شاید به طور کوتاه مدت از سیر برگشت جلوگیری کند، اما این اقدام قطعا نمی تواند جریان جنگ را تغییر دهد. دولت در کنار افزایش نیروهای نظامی باید به فکر استراتژی های سیاسی و اقتصادی نیز باشد تا افغان ها بتوانند ثبات بهتری بدست آورند.”

همین اعلام گسترش حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان سبب شد تا خشونت ها از آن زمان سیر صعودی به خود بگیرند.

ذبیح الله مجاهد سخنگوی گروه طالبان در بیانیه ای پس از حمله مرگبار روز شنبه هفته جاری، به طور مستقیم به افزایش حضور نظامی آمریکا در افغانستان اشاره کرد و گفت که این حمله در تلافی افزایش فعالیت های نظامی آمریکا در افغانستان است.

اما با این وجود، هیچ کس انتظار این را ندارد که طالبان بتوانند افغانستان را به طور کامل در اختیار بگیرند. به قول «سیت جونز» یک روزنامه نگار، ایدیولوژی گروه طالبان برای بسیاری از افغان ها بسیار افراطی است، و اتکای این گروه به تاکتیک های خشونت در سراسر کشور محبوب نیست. در یک نظر سنجی، تنها چهار درصد از جمعیت افغانستان می خواستند که رژیم طالبان دوباره به قدرت برگردد.

به گفته ی او، “در حال حاضر و با توجه به ضعف دولت فعلی افغانستان و ضعف گروه طالبان تنها چیزی که می توان برای آینده افغانستان پیش بینی کرد، بن بست می باشد. اراضی دست به دست می شوند و هیچ گاه کفه ترازو بالانسش را در این دست به دست شدن ها از دست نمی دهد. طالبان توانایی این را دارند تا حداقل در آینده ای قابل پیش بینی به شورش خود ادامه دهند.”

به نظر می رسد که مقامات آمریکایی نیز توجه اندکی به این هشدارها دارند.

دونالد ترامپ بلافاصله پس از حمله مرگبار روز شنبه در چهارراهی صدارت شهر کابل تنها با بیانیه ای اعلام کرد که ایالات متحده متعهد به تامین امنیت افغانستان که آزاد از هر گونه گروه های تروریستی است می باشد.

جوزف ووتل فرمانده فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا نیز چند ساعت پس از این حمله در میان خبرنگاران ظاهر شد و گفت که پیروزی در افغانستان به طور قطع امکان پذیر است.

اما این اطمینان آنها نمی تواند مانعی بر واقعیت های آشکار باشد. رئیس جمهور آمریکا و جنرالان او هنوز نمی توانند توصیف دقیقی از «چشم انداز پیروزی» در افغانستان بدهند و یا اینکه پیروز در افغانستان به چه معنا است. و مانند همیشه، افغان ها بسیار بیهوده منتظرند تا آمریکایی ها پاسخی بیابند.