اجتماعیبرگزیده هادیدگاه ها

سازمان ملل خواستار جرم شدن “بچه بازی” شد

سازمان ملل در این گزارشش که امروز دوشنبه (۲۹ جوزا) منتشر شده، از دولت افغانستان مصرانه خواسته که به منظور تقویت در دستگاه عدلی و قضایی این کشور، حسابدهی و پیدا کردن راه حل برای جرایم مرتبط به خشونت‌های جنسی منابع لازمی را اختصاص دهد.

این گزارش سازمان ملل افزوده که افغانستان باید برنامه عمل خود را مطابق به قعطنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل هماهنگ کند و همچنین “بچه بازی” را به عنوان یک جرم به رسمیت بشناسد.

پدیده دیرینه “بچه‌بازی” یکی از بدترین تخلفات حقوق بشری در افغانستان است که عاملان آن که معمولا زورمندان و فرماندهان محلی هستند. آنها پسران خردسال را مورد آزار و سوء استفاده جنسی قرار می‌دهند، لباس زنانه به تن آنها می‌کنند و آنها را می‌رقصانند.

این پدیده و در قوانین افغانستان به طور صریح تعریف نشده است و مجازات مشخصی برای عاملان “بچه‌بازی” پیش‌بینی نشده است.

چند ماه پیش حکومت افغانستان، برای نخستین بار پیش‌نویس قانونی را برای مبارزه با “بچه‌بازی” و آزار جنسی کودکان تدوین کرد. این طرح از سوی شورای وزیران تایید شد اما برای اجرایی شدن باید مجلس نمایندگان آن را تصویب و رئیس جمهوری آن‌را توشیح کند.

سازمان ملل افزوده که بی‌ثباتی طولانی همراه با مصونیت از مجازات، تبعیض‌های فرهنگی، باعث محدودیت در نشر گزارش‌هایی درباره خشونت‌های جنسی در افغانستان شده است.

بر اساس آمار دفتر ماموریت سازمان ملل در افغانستان (یوناما) در سال ۲۰۱۶ میلادی یازده مورد خشونت جنسی در برابر زنان، دختران و پسران در مناطق جنگی توسط طرف‌های درگیر مثل پلیس و افراد گروه طالبان، در افغانستان ثبت شده است

براساس این گزارش فقط به پرونده دو مورد از این خشونت‎ها که اعضای پلیس ملی افغانستان متهم آن بودند، رسیدگی شده و آنان بر اساس قانون منع خشونت علیه زنان مجازات شده‌اند.

از این ۱۱ پرونده چهار مورد آن مرتبط به پدیده “بچه‌بازی” می‌شود.

گزارش افزوده در این موارد زورمندان و افراد وابسته به نیروهای امنیتی افغانستان متهم به سوء استفاده جنسی و استفاده از کودکان به عنوان “برده” بوده اند.

در برخی از مناطق کشور، تعدادی از زورمندان یک ‌یا چند کودک پسر را که عموما بین ۱۰ تا ۱۸ سال‌سن دار ند، به‌ منظور بچه‌بازی که عموما با بهره‌کشی جنسی و سایر آزارهای جنسی همراه است، نگهداری می‌کنند.

این کودکان که اغلب‌ از خانواده‌های فقیرند، توسط برخی از اشخاص پولدار به عنوان محافظ شخصی، شاگرد، کارگر خانه، دکان، نانوایی، تعمیرگاه، مستخدم هوتل و رستورانت ‌یا سایر وظایف در بدل پرداخت پول ‌یا استفاده از زور، تهدید، حیله و نیرنگ ‌یا تطمیع، نگهداری شده و اغلب‌ مورد سو استفاده‌های جنسی نیز قرار می‌گیرند.

در بعضی مناطق، از این کودکان در حالی که لباس زنانه به تن دارند، در مهمانی‌ها و محافل عروسی به عنوان رقاص استفاده می‌شو‌د. پس از ختم این محافل، به خانه‌های شخصی ‌یا هوتل‌ها برده شده و مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرند و حتی گاهی اتفاق می‌افتد که آن‌ها را مورد تجاوز گروهی نیز قرار می‌دهند. آن‌ها مانند برده‌های جنسی، به‌طور مستمر مورد بهره‌کشی جنسی و سایر انواع آزارهای جنسی قرار می‌گیرند.  BBC

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا