روان درمانی اجتماعی

اگر از بعد آسیب شناسی روانی یک جامعه ای که گرفتار بحران روانی شده به افغانستان نگاه کنیم در می یابیم که روح جامعه ما آسیب جدی دیده است.

جامعه‌ای که چهل سال در جنگ بوده، کشتار، خون، ویرانی، فقر، یتیمی، بیوه زن، معلول، دیوانه، روانی، سوءتغذیه، متولدین ناقص الخلقه، مهاجرت، توهین، تحقیر را تجربه کرده است صد درصد از نظر روحی وروانی گرفتار بحران است و  قطعا درگفتار و رفتارش تعادل ندارد. مخصوصا بچه‌هایی که در میان دود باروت وآتش و انفجارمتولد و در یک چنین فضایی آلوده و مسموم بزرگ می شوند و قد می کشند و سختی های فقر اقتصادی شدید، نبود امنیت، ترس و وحشت با گوشت و پوست خود احساس می کنند. حتی تحصیل کرده ها وخواص آن مردم نیز تعادل ندارند، نه در گفتار و نه در رفتار و عملکرد. نمونه اش همین بحث و جدالهای فضای مجازی ست که قریب به اتفاق گفتارها تعادل ندارند و  از تک تک کلماتشان توهین، تحقیر عقده و کینه و خباثت باطنی می بارد.  

هیچوقت به دنبال یافتن حقیقت نیستند و تازه ادعا دارند فقط در صدد بیان حقیقت اند، هدفی جز خدا ندارند و همه بلا استثنا می گویند که تعصب قومی، زبانی، نژادی، فکری و جغرافیایی ندارند و این گرایش ها بد است چون ما را تباه و دربه در کرده است: تبعیض، ظلم، حق کشی بد است و حکومت باید همه شمول باشد.

همین افراد اما در عملکرد خود بدترین رفتار را دارند. گفتارشان میان قوم خود، نژاد خود و حزب خود مسمومیت زا، تعصب زا، ظالمانه و بی رحمانه ترین است این درحالی که قرآن عظیم می گوید:«یا ایها الناس قدجائتکم موعظة من ربکم وشفاٌ لما فی الصدور و هدی ورحمة للمومنین»

 طبق این ایه ی شریفه اگر راست می گوییم، اگرما تنها بیست درصد مسلمان باشیم باید گفتارما سخن ما طرح ما حداقل 10 درصد شفا بخش باشد و هدایت گر! درحالی که همه حرف های ما زیق و مرض آلود است.

معلوم است که گفتار و سخنی که از قلوب این گونه آدم ها برمی خیزد سخن نیش دار، سخن زننده، گفتار باطل و متعصب و آلوده و کثیف حکایت ازقلب کثیف ومریض وآلوده دارد. زشت تر آن است که همین انسان ها  ادعا داردند حرف خدا و پیامبر را می گویند، لباس پیامبر(ص) را می پوشند، تسبیح او را به دست دارند، ریش می گذارد و ازهمه بدتر آیه هایی از قرآن و حدیث را شاهد بر گفتار مسموم وآلوده خود می آورند، نیت کثیفش را پشت قرآن و حدیث پنهان می کنند، آن وقت دعوی دلسوز بودن به خلق الله راهم دارند درحالی که «فی قلوبهم مرض فزادهم لله مرضا ولهم عذاب الیم بماکانوا یکذبون»

پس معلوم می شود قلبهای مرض آلود و گفتارهای شیطانی دچار بحران روانی شده اند.  

سلطان حسین فهیمی بزرگمهر