در اقتصاد اسلامی خدا محور است/علمای دینی با حفظ تقوا می توانند کار اقتصادی کنند

غرض ما ازتقوای اقتصادی همان اقتصاد اسلامی است که درپی بررسی آسیب‌ شناسی اجتماعی آن هستیم.

فرق اقتصاد اسلامی باغیر اسلامی دراین است که اقتصاد اسلامی مبتنی بروحی است برمبنای تعقل ونیزتجربه، ولی اقتصاد غیراسلامی فقط مبتنی برتعقل وتجربه است، درتمام مراحل اقتصاد اسلامی خدا لحاظ می شود، وخدا محور است ولی اقتصاد غیر اسلامی کاربه خدا ندارد، انسان محور است انسان جای خدا نشسته است.

به هرعنوان اگردراقتصاد و درآمد و پول خدا درنظرگرفته نشود تقوایی دراقتصاد وجود نخواهدداشت ولو با رنگ و لعاب و ظاهراسلامی باشد و اگرچه صاحبان این اقتصاد ریش داشته باشد هرچند ظاهر دینی و قیافه دینی داشته باشد، به چنین ثروت واقتصادی، (تزویراقتصادی) گفته می شود یعنی مثل سکه ی 2 رویی ست که دریک طرفش تصویر خدا و پیامبر و در روی دیگرش تصویر شیطان است.  چنین اقتصادی، از اقتصادغیراسلامی هم خطرناکتر است.

قرآن کریم بایک لحن بسیارشدید وعقوبت دردناک به اقتصاد تزویری بشارت داده: حرموا مارزقهم الله افتراء علی الله قدضلواماکانوا مهتدین.  

یا ایهاالذین آمنوا ان کثیرا من الاحباروالرهبان لیاکلون اموال الناس بالباطل ویصدون عن سبیل الله والذین یکنزون الذهب والفضة ولاینفقونهافی سبیل الله وبشرهم بعذاب الیم، (آیه 34 سرویه توبه)

علامة طباطبایی درالمیزان می گوید، نبود تقوا درثروت انسان را درمقابل خدا قرار می دهد.  

اکل مال به باطل ازهرکسی بد است، مخصوصا از کسانی که داعیه دین داری دارد، بدتراست. «احبار» در این آیه شریفه به معنای عالم دین است. کلمه

علامه طباطبایی می گوید احبار و رهبان اختصاص به علمای یهود و نصارا ندارد، عام است شامل همه علمای دینی خدا محور می شود.

خواص دینی که مورد غضب خدا قرار گرفته اند مرتکب انجام سه عمل شده اند: خوردن مال مردم به باطل، بستن راه خدا، عدم انفاق در راه خدا.

علماء و کار اقتصادی اقتصاد در حوزه  علمیه یکی از رشته های مهم به شمار می رود و این همان اقتصاد اسلامی ست. شرط اقتصاد اسلامی این است که علماء تقوای داشته باشند و در مراحل اقتصاد دینی خدا لحاظ گردد. علما در صورتیکه تقوای اقتصادی داشته و خدا محور باشند، سزاوارترین انسان ها می باشند. اما شرایطی پیش می آید که علمای دین آن هم «احبار و رهبان» یعنی خواص علما از تقوا دور می شوند و آیه شریفه قرآن هم به این موضوع اشاره دارد.  

سلطان حسین فهیمی