خشونت شایع و خاموش علیه زنان در افغانستانبد ترین، شایع‌ترین و خاموش‌ترین نوع خشونت علیه زن در افغانستان این است که زن خانواده تمام عمرش را در خانواده زحمت می‌کشد، بدون آن‌که مالک کمترین سهمی از خانه شود. کار و زحمات شبانه‌روزی و اکثرا طاقت فرسای زنان، جزء وظایف زناشویی آنان محسوب می‌شود و در قبال آن هیچ امتیازی برای شان فایل نمی‌شویم.
مالک تمام سرمایه و نتیجه کار مرد در بیرون از خانه، فقط مردان‌اند، بی‌آن‌که نقش زنان در زمینه سازی کسب و کار مردان به حساب آید. سوال مهم این‌جاست که اگر زنان در خانه از فرزندان پرستاری و از خانه نگهداری نکنند، آیا مردان می‌توانند بدون نگرانی و با خاطر آسوده به بازار کار پا نهند؟ اگر نه، چرا برای زنان خانه‌دار در درآمدهای مردان کارگر، سهمی قائل نیستیم؟ زنان تمام عمر را با تمام وجود در کنار مردان در خانه زحمت می‌کشند، اما برای تهیه کوچک‌ترین مایحتاج خویش مجبور به کسب اجازه از شوهران خوداند.
در مقابل مردان مالک انحصاری پنداشته می‌شوند و نسبت به هر گونه مصارف و ریخت و پاش، فعال مایشاءاند.برای مبارزه بنیادی با خشونت علیه زن، باید برای زنان در درآمد مردان سهمی از مالکیت در نظر گرفته شود، تا زن کنیز بی اجر و مزد در خانه محسوب نشود. این گونه زنان می‌توانند هم در تصمیم‌گیری‌های مهم زندگی شریک باشند و هم یکه‌تازی مردان در خانواده کنترل می‌شود.
سالم حسنی، مشاور رئیس جمهور
