حکومت طالبان در صورت پیروزی هم ناکام خواهد بود
طالبان با پیشروی های سریع این روزهای خود به رسیدن به قدرت از راه زور بسیار امیدوار شده اند. این گروه در تازه ترین مورد با انتشار اعلامیه ای به مردم وعده داده اند با فساد مبارزه می کنند، برای مردم فرصت های شغلی فراهم می کنند و خلاصه اینکه آینده افغانستان و مردمش را آباد می کنند.
این در حالی ست که افکار عمومی افغانستانی ها و جهاد همچنان علیه طالبان است.
یکی از کاربران فیس بوکی به نام سید ناصر موسوی با بازنشر پستی از «سبحانی» نوشته است طالبان در صورت پیروزی باز هم ناکام خواهد بود.
این گروه از سیاست، حکومت کردن، نظام قانونگذاری، پارلمان، انتخابات و سیستم های اداری چیزی نمیدانند؛ افراد این گروه با مفاهیمی مثل آزادی، دمکراسی، برابری، عدالت اجتماعی و فردی و قضایی، مدارا و کثرت گرایی، حقوق بشر، شهروندی، دولت -ملت، اصلاحات، جامعهی مدنی و… آشنا نیستند و از این مفاهیم سر در میآورند و حتی این مفاهیم را، مفاهیم کفری و غربی و ضددینی و فاسد کنندهی ایمان مسلمانان و فساد جوامع اسلامی و منجله کشور ما میدانند؛!
افراد این گروه از علم سیاست، علم حقوق، علم مدریت، علم انسانشناسی، علم روانشناسی، علم اقتصاد، علم مردم شناسی، علم جامعه شناسی و… چیزی نمیدانند و نمیفهمند؛
افراد این گروه تحصیل کرده نیستند؛ اکثریت اعضای گروه طالبان را افراد جاهل با ذهنیتهای بدوی و قبیلوی تشکیل میدهد و با چنین طرزتفکری نمیتوان حکومت کرد و اگر به فرض حکومت هم کنند، حکومت شان یک حکومت نا موفق، شکننده، بیثبات و متزلزل و ناکارآمد خواهد بود؛
اکثریت اعضا و رهبران گروه طالبان را افرادی تشکیل میدهند که دارای تفکرات محجرانه، قشری، خشونتپرور، متصلب، تکفیری، عمدتاً دیگرستیز، نامداراگر و اکثراً با ذهنیت و تفکر خشک فقهی هزار و چهارصد سال پیش هستند و با چنین تفکری امروز اصلاً نمیتوان حکومت کرد و یک کشور و یا جامعه را مدریت کرد و به سرمنزل مقصود رساند؛
رهبران این گروه از دانش امروزی و سیاست جهانی و پیچیدگی اوضاع امروزی جهان و منطقه چیزی نمیدانند؛ اینان در قرن بیستیکم فکر میکنند میتوانند با دانش اندک فقهی و حلال و حرام و جایز و ناچیز و تطبیق احکام شریعت با زور و شلاق و ارعاب، یک جامعهی با ثبات، پیشرفته، مترقی، توسعهیافته و مجهر با علم و دانش و فناوری روز را بوجود بیاورند و فکر میکنند با آمدن حکومت اسلامی= امارت اسلامی و وادار کردن مردم با زور و شلاق به نماز و روزه و زکات و خیرات و صدقات و تبلیغهای ملالآور و تکراری و خشک و بیمعنا، کشور ما را از همه بدبختیها و مشکلات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و… نجات خواهند داد و یک جامعهی اتیوپیایی/ آرمانی بوجود می آورند؛
آقای سبحانی به عنوان دلیل آخر در ناکامی طالبان در صورت پیروزی می نویسد گروه طالبان با کارکردن زنان بیرون از منزل مخالفاند؛ با رسانهها، سینما، تئاتر، هنرمندان، دیگراندیشان، سرسازگاری ندارند؛ از قوانین ملی و بینالمللی آگاهی چندانی ندارند؛ در عرصههای دیپلوماسی نیز ناکاماند و از فنون مذاکره و گفتوگو چیزی زیادی نمیدانند؛ مخالف قوانین و موافقت نامههای پذیرفته شدهای بینالمللی اند؛ افراد متخصص در بخشهای تکنولوژی، مدریت، اقتصاد، بخشمالی و… به اندازهی کافی ندازند، فاقد تجربهی حکومت داری خوب و معاصراند… با در نظر داشت همهی این موارد، و با فرض پیروزی طالبان برجغرافیای افغانستان، حکومت این گروه موفقیت و کارایی و دستآورد مثبتی نه در عرصههای داخلی خواهند داشت و نه در عرصههای بین المللی! و این جاست که حکومت طالبان به انزوا و تنگناه و شکست مواجه خواهد شد!