حکومت اسلامی همه شمول به ریاست ملا برادر؛ آیا فشارهای بین المللی نتیجه داد؟

گزارشنامه افغانستان اطلاع می دهد که پاکستان و ایران به منظور ممانعت از گسترش مقاومت ملی علیه سلطه امارتی در کابل، گروه طالبان را به قبول برخی تغییرات تحت فشار گرفته است.

هر چند امیرخان متقی امروز گفته است که حکومت امارتی، همه شمول است؛ اما فیصله یی که در جلسه امروز روی آن توافق شده، قرار است نام امارت اسلامی به «حکومت اسلامی» همه شمول تعویض گردد.

رئیس حکومت، ملا عبدالغنی برادر خواهد بود. اما ساختار چنین حکومت مصلحتی – تاکتیکی، در بالا سر خود یک «شورای علما» خواهد داشت که علمای شیعه نیز در آن حضور خواهند داشت.

رکن اساسی تر این حکومت اسلامی همه شمول، تشکیل یک شورا موسوم به «شورای تصمیم گیری» است که باز هم 5 تن از نمایندگان هزاره – شیعه در آن عضویت خواهند داشت.

این تشکیل چیزی شبیه «مجمع تشخیص مصلحت نظام» در ایران است که یک ارگان بالا سری است و متشکل از علما و فقهای عالی رتبه هستند.

امیرخان متقی احتمالا از وزارت خارجه منفصل و به شورای تصمیم گیری ملحق خواهد شد و مقام وزارت خارجه را به عباس استانکزی واگذار خواهد کرد.

در گزارش قید شده که به بقایای رژیم اشرف غنی تقریبا هیچ چانسی برای شمولیت در این حکومت اسلامی همه شمول طالب وجود ندارد.

یکی دیگر از فیصله های مهم پشت صحنه این است که همانند رژیم های غنی – کرزی، معاوت اول و دوم حکومت به ترتیب به نمایندگان تاجیک تبار و هزاره تبار تعلق گرفته است. حتی گفته شده که شش تن از نمایندگان هزاره فردا معاونت دوم را با همه ای ساز و برگ تحویل خواهند گرفت.

مولوی فصیح الدین امور معاونت اول را به یکی از تاجیک ها که تا کنون نامی از وی برده نشده، تحویل می دهد. همچنین در وزارت داخله فردی به اسم «ماستر خدایار»، و معاون امنیت ملی فردی به نام حسن زاده معرفی شده است.

در چهارچوب تعیینات در ولایت ها، تصمیم بر این است که والی دایکندی و رئیس امنیت آن ولایت به خود نمایندگان هزاره سپرده شود و قوماندان امنیه و معاون ولایت از قوم پشتون خواهد بود.

مقامات استخباراتی پاکستان با کار شبانه روزی و مجالس سری با رهبران طالبان، آنان را به اجرای همین اندازه تغییرات قانع کرده اند تا توجه جامعه بین المللی و منطقه ای به حاکمیت طالبان اندکی تغییر کند.

اما کانال اطلاعاتی جبهه مقاومت ملی به گزارشنامه افغانستان اطلاع داده است که هدف اصلی این طرح موقت، منزوی کردن محوریت سیاسی مقاومت ملی و ایجاد تردید و انتظار در جبهات جنگ در پنجشیر، کوهستان، اندراب و سراسر شمال است.