تمرین مدنیت از داخل قفس/کسی حکمتیار را نمی کشد!
اختلاف گلبدین حمکمتیار رهبر حزب اسلامی با حکومت این روزها وارد فاز تازه ای شده است و هواداران حزب اسلامی به امر رهبر خود روز گذشته برای تحت فشار گذاشتن حکومت به تمکین خواسته های این حزب به سرک های کابل آمدند و تظاهرات برپا کردند.
حزب اسلامی تاکید دارد حکومت به مفاد توافق نامه صلح با این گروه که آزادی زندانیان حزب اسلامی ست عمل نکرده است.
نکته جالب توجه در تظاهرات روز گذشته حزب اسلامی در کابل سخنرانی گلبدین حکمتیار از داخل یک قفس آهنین که به نظر می رسید ضد گلوله باشد، در جمع هوادارانش بود.
سخنرانی حکمتیار از داخل قفس آهنین با واکنش های متعددی در فضای مجازی روبرو شده است.
خداداد فقیهی از کاربران فیس بوک در این مورد نوشته است:«چه کسی حکمتیار را می خواهد ترور کند.؟»
رهبر حزب اسلامی امروز داخل قفس آهنی در راهپیمایی هوادارانش سخنرانی کرد.
گذشته از چهره ی مرموز گلبدین پیرامون تحولات کشور، او یک سیاست مدار بد شگون و ماجراجوست.
در دوران جهاد او با رقبای سیاسی خود بزن و بکش های بسیار داشت و برای کسب قدرت سر به هر دری زد و با دشمنان قسم خورده اش روی میز مذاکره نشست، اما اقبال او را یار نشد و زندگی پر مخاطره را در غار و مخفیگاه های نامعلوم گذراند تا اینکه با دولت موجود یکجا شد.
حکمتیار امروز از بد عهدی حکومت با زبان جنگ سخن گفت و مشوق هوادارانش برای نبرد شد.
اوضاع کشور و موجودیت طالبان حکمتیار را از محوریت به دور انداخته است و پیشینه اش محبوبیت او را از ذهن عامه برده است و نمی شود او را یک خطر قلمداد کرد.
حکمتیار با راه اندازی تجمعات و پناه بردن درون قفسه ای آهنین می خواهد از دولت امتیاز بیشتر گرفته و اسب بخت را در خیابان های کابل برای جلب توجه مردم بتازاند ورنه حکمتیار نه تهدید امنیتی هست و نه کسی او را که خود مروج ترور و انتحار هست می کشد.
محمد آصف اکبری از دیگر کاربران فیس بوک نیز نوشت سخنرانی حکمتیار از درون قفس یکی از شگفتی های روزگار بود. حکمتیار از درون قفس ضد گلوله مدنیت را تمرین کرد.
سالم حسنی مشاور ارشد رئیس جمهور نیز این اقدام حکمتیار را شجاعت زرهی خواند.
وی تاکید کرد:«گلبدین از داخل قفس زرهی خودساخته با هواداران کرایی‌‌اش در باره صلح و رهایی صحبت کرد. گلبدین از آن چهره‌های نکبتی‌است که برای مردم و وطن جز ویرانی و فلاکت به ارمغان نیاورده‌اند. این‌ها هیچ وقت با مردم افغانستان صداقت نداشته و در همه تحولات منافع شخصی و جریانی خود را در پشت شعارهای فریبنده دینی، مذهبی و مردمی پنهان کرده‌اند.»
ضیا موسوی از اهالی رسانه و کارشناس مسائل سیاسی هم نوشته است:«گلبدین حکمتیار یکی از سران فتنه و نفاق قومی و مذهبی در کشور، اکنون درصدد راه‌اندازی تظاهرات مسلحانه است و گفته که می‌خواهد حکومت موقت برپا کند. این یعنی که حکمتیار و امثال او یک‌بار دیگر برای خرابی و بربادی افغانستان کمر بسته‌اند و چنانچه حکومت مرکزی بیش ازین در برابر این مزدور آی اس آی پاکستان و عربستان سعودی مماشات کند، بدون شک کابل و دیگر ولایت‌ها یک‌بار دیگر به میدان جنگ و خون تبدیل خواهد شد و قصاب‌های آدمکش دهه‌ی هفتاد با سوء استفاده از حق آزادی بیان و حق برپایی تجمعات مردمی، دوباره دست به سلاح خواهند شد و چور و چپاول خواهند کرد!»
درست است که سکاندار قدرت سیاسی و حکومتی فعلی کابل، چهار آدم فاشیست قوم‌گرا هستند، اما اگر قرار باشد برای امروز و فردای سیاسی کشور آینده‌ی بدتری در انتظار باشد، همین‌ها در مقایسه با طالب و داعش و حکمتیار، مناسب‌تر و بهتر ند!
داکتر امان فصیحی استاد دانشگاه و فعال ارشد سیاسی نیز نوشته است:«ای کاش در دهه هفتاد حکمتیار به جای جنگ گفتگو و فعالیت مدنی را انتخاب می‌نمود. حال هم حکمتیار باید قبول کند که اندیشه‌های بنیاد گرایانه وی توان مقاومت در برابر فرایند عقلانی شدن به عنوان یک فرآیند عام و جهان شمول، مدرنیزاسیون و جهانی شدن مشدت ندارد.»
