ترامپ نباید از افغانستان غفلت کند/ سربازان آمریکایی و ثبات سیاسی بیشتری نیاز است

اما غفلت از افغانستان، خطر بزرگتری را به بار خواهد آورد. جنرال جان نیکلسون فرمانده نیروهای آمریکایی و ماموریت حمایت قاطع ناتو در افغانستان چندی پیش در یک جلسه پاسخگویی در مقابل کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا حاضر شد و در پاسخ به پرسشی از سوی سناتور «تام کاتن» مبنی بر اینکه اگر آمریکا سربازانش را از افغانستان خارج کند با خطر حمله ای برنامه ریزی شده مواجه خواهد شد و یا خیر، گفت: “بله سناتور، قطعا!”

گروه داعش گرچه حضورش در افغانستان مانند عراق و سوریه گسترده نیست، اما بهرحال رد پایی دارد. این گروه در ولایت شرقی ننگرها در حال سربازگیری و آموزش جنگجویانش می باشد و در تلاش است تا حملات بالقوه ای را علیه غرب برنامه ریزی کند. از سویی دیگر، گرچه القاعده از هم پاشیده شده است، اما باقی مانده اعضای این گروه همچنان حضورش در افغانستان را حفظ کرده و منتظر زمانی هستند تا افغانستان بار دیگر مکان مناسبی برای سربازگیری، آموزش و محلی برای راه اندازی حملات گردد.

در این میان اما، دونالد ترامپ رئیس جمهوری جدید آمریکا به معنای واقعی کلمه چیز زیادی درباره افغانستان نگفته است؛ که اما باید این رویه تغییر کند. زیرا با آغاز حملات فصل گرمای طالبان تنها چند هفته فاصله باقی مانده است. از این رو دولت ترامپ باید هر چه سریعتر طرح خود درباره افغانستان را تعیین و توضیح دهد.

برای مثال دونالد ترامپ می تواند با برآورده کردن درخواست جنرال جان نیکلسون برای اضافه کردن تعداد سربازان در افغانستان کارش را در این زمینه آغاز کند. “ماموریت نباید تغییر کند: سربازان آمریکایی عملیات های ضد تروریسم علیه گروه های شورشی راه اندازی می کنند و به نیروهای امنیتی افغانستان آموزش می دهند به امید روزی که آنها بتوانند خود از کشورشان دفاع کنند. نیکلسون گفت که به چند هزار سرباز بیشتر در افغانستان نیاز دارد اما تعداد دقیقی اعلام نکرد.

دلیل این درخواست جنرال نیکلسون بسیار ساده است. نیروهای امنیتی افغانستان، آمریکایی و ناتو در حال حاضر برنده این بازی نیستند. نیکلسون در آن جلسه به سناتور «جان مک کین» گفت “آقای رئیس، معتقدم در افغانستان به بن بست رسیده ایم.”

او افزود که نیروهای امنیتی افغانستان در تلاش برای مبارزه علیه طالبان هستند، اما آنها بیشتر بازنده به نظر می رسند تا برنده. هم اکنون دولت افغانستان تنها کمی بیشتر از نیم کشور را در کنترل دارد، در حالی که سال گذشته، دولت تقریبا 72 فیصد را در کنترل خود داشت. برای تغییر این روند، تمامی نیروهای امنیتی افغانستان نیازمند آموزش بیشتر هستند.

اما این بازی برای دولت افغانستان نمی تواند تنها به افزایش نیروی نظامی باشد. بقای افغانستان بستگی  به بقای دولت وحدت ملی فعلی است، در حالیکه در دولت فعلی همه چیز وجود دارد، بجز «وحدت!»

در سال 2014 و بدنبال جنجال های انتخاباتی ریاست جمهوری و یا میانجی گری وزیر امور خارجه وقت آمریکا، دولت وحدت ملی تشکیل شد که در آن محمد اشرف غنی به عنوان رئیس جمهوری کشور انتخاب شد و داکتر عبدالله عبدالله با کمی درجه پایین تر نسبت به رئیس جمهوری، به عنوان رئیس اجرایی افغانستان اعلام شد.

اما همکاری این دو طی این مدت با تلخی های روبرو نیز بوده است. برای مثال، عبدالله عبدالله رئیس اجرایی کشور آقای غنی را متهم کرد که تمایل به ایجاد اصلاحات در دولت ندارد. او همچنین پنهان نکرد که محمد اشرف غنی به مدت سه ماه از دیدار با او امتناء می ورزیده است.

ترامپ و تیم او باید با عبدالله و غنی وارد گفتگو شده تا از جر و بحث با یکدیگر خودداری کنند و به دولت داری شان بپردازند. افغانستان دیگر نمی تواند در برابر بی ثباتی ناشی از یک دولت شکننده دوام آورد.

شیکاگو تریبیون