اجتماعی

تجلیل از سواد در بی سوادترین کشور جهان

در این محفل بر چالش هایی که فرا روی سواد و سواد آموزی و علل افزایش بی سوادی در کشور است، سخنانی زده شد.

دکتر سردار محمد رحیمی، معین سواد آموزی وزارت معارف در این نشست گفت که وضعیت سواد در جامعه ما مطلوب نیست و روند سواد آموزی نیز بسیار کند پیش می رود.

آقای رحیمی علاوه کرد که بر خلاف دستورات دینی و الهی، که تاکید فراوانی به خواندن –اقرا- شده در کشور ما به خواندن و نوشتن توجهی نمی کنند.

او افزود که سواد اموزی نه تنها یک مسئولیت ملی است بلکه یک وجیبه دینی نیز برای مسلمانان می تواند باشد.

دو روز پیش، مسئولان وزارت معارف در روز جهانی سواد، گفته بودند که حدود 11 میلیون تن در کشور بی سواد هستند و قادر به خواندن و نوشتن نیستند.

قنبرعلی تابش، استاد دانشگاه و شاعر، اما می گوید که بر اساس تعریف جدید یونسکو-سازمان فرهنگی سازمان ملل- اکثر جامعه و حتی شاید برخی از از وزیران جامعه ما نیز بی سواد باشند.

آقای تابش افزود که تعریف خواندن و نوشتن در سال 1958 از سوی یونسکو مطرح شد و بعد از ان طبق پیشرفت علم نیز تعریف سواد بالا رفته است.

به گفته وی، یونسکو در قرن بیست و یک گفته است: باسواد کسی است که سواد بصری، سواد رسانه ای، سواد ارتباطی، سواد تحلیل، سواد گفتمان و کمپیوتری داشته باشد.

او می افزاید با توجه به این مولفه ها، اکثر افراد جامعه ما بی سواد محسوب می شوند.

عطامحمد پویا، استاد دانشگاه کابل در این نشست نیز، از سطح کیفی سواد در جامعه افغانستانی انتقاد کرد و افزود کسانی در کشور وجود دارند که با فراغت از مکتب باز هم نمی توانند یک “عریضه” بنویسند.

آقای پویا افزود که وزارت معارف باید شیوه ای را در روش تدریس خود جای بدهد که در سه سال آخر دانش آموزان بتواند رشته های مورد علاقه خود –ساینسی یا اجتماعی- را انتخاب کنند.

به گفته وی، این روش تا حدی از ضایع شدن وقت دانش آموز می کاهد و در دانشگاه ها نیز موفق تر هستند.

بخش فرهنگی سازمان ملل چندی پیش در گزارشی گفته بود که سالانه در جهان حدود 50 میلیون تن به جامعه بی سوادان افزوده می شود.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا