اگرچه پست ریاست جمهوری در عراق قدرت اجرایی نداشته و جنبه تشریفاتی دارد اما نخستین گام در تشکیل دولت جدید این کشور به شمار می رود.
تشکیل دولت جدید در این کشور به دلیل اختلاف بر سر نتایج انتخابات پارلمانی (جوزا) در عراق، ماههاست که به تأخیر افتاده است.
در این انتخابات ائتلاف “السائرون” وابسته به مقتدی صدر که متشکل از جریان صدر و 7 حزب سیاسی دیگر از جمله جریانات کمونیست عراقی است، به اکثریت نسبی دست یافت.
پس از سرنگونی رژیم صدام حسین و شکل گیری نظام جدید در عراق در ۱۵ سال گذشته و بنابر توافق احزاب عراقی؛ رئیس جمهوری این کشور از میان نامزدهای کرد انتخاب می‌شود. نخست‌وزیری سهم شیعیان است و ریاست پارلمان هم به عرب‌های سنی این کشور سپرده می‌شود.
