برادردینی همان برادرخونی بلکه بالاتراز برادر خونی است (قسمت 1)
درزمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برادر دینی ازهمدیگرارث می بردند. ازلازمه یک برادر با برادر دیگرش این است که «نسبت به برادرش خیانت نکند درمالش، آبرویش، ناموسش و خودش. برادر نسبت به برادرش امتیاز ندارد، نه درارث، نه در حق نه در نژاد و خون بلکه در صفات اکتسابی ممکن است بسیارمتفاوت باشند، درایمان، درکسب هنرها، ازنظرروحی وروانی، دراستعداد».
قرآن کریم می گوید انسان های مؤمن ازنظر «روابط اجتماعی، ازنظرعدالت اجتماعی، ازحقوق اجتماعی، ازنظراقتصادجامعه شناختی، ازنظر سیاست اجتماعی واعتقادات جمعی» باهم برادرند یعنی درعدم ظلم پذیری و تحمیل نابرابری و تبعیض در جعل قانون گذاری و سیاست مداری و توضیع امکانات وعدم نابرابری اقتصادی. همه چونکه از نظر اعتقادی یکی است پس حکم برادری براین گونه اجتمع بارمی شود.
«انّماالمومنون اخوة فاصلحوابین اخویکم واتقواالله لعلکم ترحمون» (سوره حجرات آیه 10)
« انّما» کلمه حصراست یعنی بدون شک و شبه و تردید مومنین باهم برادرند به عبارت دیگر کلمه انّما جلوهرگونه احتمالاتی چون ممکن است به دلیل آیه دیگر یا حدیث دیگر و چه احتمالات عقلی برخلاف داده شود را می بندد.
قرآن کریم اخویکم گفته نه اخوین از اینکه اخوین را به کم اضافه کرده عموم مسلمانان رادربرمی گیرند.
از امام باقر علیه السلام روایت داریم که فرمودند: مؤمنین برادر پدری ومادری هستند، چونکه خداوند عزوجل مؤمن را از طینت باغهای آسمانی آفریده و از باد و بوی جنان بر او دمیده به همین دلیل مومن برادر پدری ومادری مؤمن است. (محاسن باب 4 ص 134)
«فاصلحوا» فعل امراست دلالت برحکم وجوبی می کند یعنی که هیج کس ازمسلمانان حق تخلف از این حکم وجوبی الهی را ولو به هربهانه ای را ندارند اگرتخلف کرد باید در دادگاه اسلامی ماخذه شود وهم چنین در داگاه عدل الهی روز قیامت.
سلطان حسین فهیمی بزرگمهر
