
داستان عصمتالله علیزاده، شاید یکی از هزاران داستان تلخی باشد که هر روزه در سرزمینی به نام افغانستان اتفاق میافتد.
در سرزمینی که از عدالت اجتماعی و توازن در سهمگیری اقوام مختلف در نظام سیاسی خبری نیست، به تازگی رویداد تلخ دیگری نیز در حال اتفاق افتادن و گسترش است.
این رویداد تلخ، آغشته شدن محیطهای آکادمیک به رنگ شوم تعصب و قومگرایی است.
عصمتالله علیزاد که از یک قوم خاص میباشد با وجود اینکه در امتحان کنکور آکادمی نظامی مارشال فهیم موفق میشود نمره 312 را کسب کند به این آکادمی راه نمییابد و فرد دیگری از قوم دیگر با نمره 124 که بسیار پایینتر از نمره عصمتالله است به جای وی به آکادمی وارد میشود.
عصمتالله درمانده شکایت درد خود را به معاون دوم رئیس جمهور میرساند و سرور دانش قصهی تلخ عصمتالله را به گوش رئیس جمهور میرساند.
قلب رئیس جمهور ظاهرا به درد میآید و دستور میدهد عصمت الله را به ارگ بیاورند.
سرور دانش در این مورد میگوید موضوع را به تفصیل با رئیس جمهور در
میان گذاشتم و جلالت مآب رئیس جمهور با تأکید بر ناعادلانه بودن این تصمیم هدایت
دادند تا ترتیبی داده شود که ایشان عصمت الله را امروز بعد از ظهر از نزدیک ملاقات
کند و برایش اطمینان دهد که تحصیلات خود را در این آکادمی ادامه دهد.
به گفتهی سرور دانش رئیس جمهور
همچنین دستور داده تا در همه موارد
مخصوصا در امتحانات و امور آکادمیک شفافیت و شایستگی و لیاقت معیار قرار گیرد و نه
سهمیه قومی.
« بررسی پروسه امتحانات در آکادمی نظامی مارشال فهیم و مشکلات آن توسط مشاوریت امنیت ملی ریاست جمهوری و ارائه گزارش بررسی به مقام ریاست جمهوری از دیگر دستورات غنی بود.»
سرور دانش میگوید به سهم خود هم از جلالت مآب رئیس جمهور که در این مورد به صورت عاجل تصمیم گرفتند و هم از مردم شریف که در شبکه های اجتماعی به صورت مدنی و حقوقی دادخواهی کردند، تشکر میکند.
معاون دوم رئیس جمهور ابراز
امیدواری میکند همه بتوانند در مقابل تمام مصادیق تبعیض و بی عدالتی به صورت
اصولی و منطقی دادخواهی کنند و بدون توسل به نفرت پراکنی و استفاده های سیاسی و
برخورد های سلیقه ای و شخصی، برای همه چالش ها راه حل معقول پیدا کنند.