افغانستان، سرزمین دردهای بی درمان!

افغانستان معروف به قلب آسیا سالهای سال است که قلبش از جنگ های داخلی و خارجی پاره پاره است و ساکنانش صلح و آرامش را حتی در خواب های شبانه خود ولو برای دقایقی نمی بینند. قدرت طلبان شوم سال هاست که بر این سرزمین سایه انداخته اند و قربانی جنگ و بازی های خطرناک آنان مردم بی گناه به ویژه زنان و کودکان می باشد.

در تازه ترین مورد چند روز پیش ده ها کودک محصل این سرزمین طی چند انفجار خونین در مکتی سیدالشهدا در غرب کابل به خاک و خون کشیده شدند. دختران نوجوانی که برای فرار از شرایط سخت و طاقت فرسای کنونی راه چاره را در ساخت آینده شان از طریق تحصیل و درس می دانستند طعمه آتش جنگ و نفرت شدند.

باور کنید این همه جنایت و فتل و کشت و کشتار در هر سرزمینی اتفاق می افتاد مردمش از بی لیاقتی سردمدارانش برای همیشه به دیاری دیگر کوچ می کردند اما حیف و دو صد حیف که حتی امکان فرار نیز برای کودکان و زنان ما فراهم نیست و انگار این مردم برای قربانی شدن خلق شده اند!

شرح درد های پنهان مردم مظلوم و سینه پر درد افغانستان را در بازخوانی ترانه «سرزمین من» از سوی یک هنرمند نوجوان ایرانی تماشا کنید.

ترانه سرزمین من اولین بار توسط هنرمند توانا و محبوب کشور داود سرخوش اجرا شد.