پیرمرد هراتی که 25 سال را برای مخارج زندگی اش کنار خیابان کفاشی کرده است!

خبرنگار رها به سراغ این همشهری کهنسال هراتی رفته و از زندگی اش می پرسد؛ او می گوید که 25 سال است که همین شغل کفاشی/تعمیر بوت را در شهر هرات انجام می دهد و از این راه مایحتاج زندگی اش را تامین کرده است.

آقای قتالی می گوید پیش از این که کفاش شود نانوا بوده؛ اما شرایط حاکم در آن زمان او را مجبور کرد تا کشور را ترک کند و در دیار غربت مهاجر شود.

از هرات به شهر مشهد در کشور جمهوری اسلامی ایران که اتفاقا فاصله زیادی با هرات ندارد می رود و در آنجا کار کفاشی را یاد می گیرد.

اما ظاهرا ماندن در جمهوری اسلامی ایران نیز برایش زیاد سازگار نیست و پس از چندی دوباره پس به کشور باز می گردد.

سیداحمد قتالی می گوید 6 فرزند دارد و دو فرزند ارشد او که بدلیل مشکلات فراوانی مالی از تحصیل باز مانده اند با نظافت و کار کردن در یکی از حمام های شهر هرات در تامین مخارج خانه به او کمک می کنند.

اما با این وجود شرایط زندگی و تامین مخارج همچنان بر او سنگینی می کند.

آقا صاحب (لفظی که در افغانستان سیدها را خطاب می کنند) قتالی که در منطقه «بایمرغان» شهر هرات بساط تعمیر کفاشی خود را می چیند می گوید پیش از سقوط دولت روزانه بین 250 الی 400 افغانی کار می کرده است.

اما حالا که حکومت سقوط کرده است به ندرت می تواند روزانه 100 الی 150 افغانی کار کند، در حالیکه تنها ماهانه باید 1500 افغانی بابت جایی که در آن بساط خود را می چیند به شهرداری پرداخت کند.

این در حالیست که کرایه ماهانه خانه اش نیز 8 هزار افغانی است و دو فرزند ارشد او نیز که کار می کنند هر کدام تنها روزانه 200 الی 300 افغانی در آمدشان است.

به گفته ی وی، از طرفی هیچ کاری برای درآمدزایی نیست و از طرفی قیمت های مواد غذایی و مصرفی به شدت بالا رفته است به حدی که شرایط و زندگی برای قشر ضعیف جامعه بی اندازه دشوار شده است.

او می گوید که اگر مسئولین هر چه سریع تر کاری در این خصوص انجام ندهند یا جوانان، کشور را ترک می کنند و یا زمینه ناامنی و دزدی ها در کشور زیاد می گردد.