وقتی زنان برای حق پایمال شده خود مجبورند لب های خود را بدوزند!
انتخابات پارلمانی گذشته افغانستان از همان ابتدا شروع خوبی نداشت: از تقلب های ریز و درشت در توزیع تذکره ها، نصب استیکر بر روی تذکره ها، جسپاندن استیکر بر تذکره های تقلبی، عدم زمان کافی برای ثبت نام رأی دهندگان در بسیاری از ولسوالی ها گرفته تا تأخیر در باز کردن مراکز رأی گیری در کابل و برخی ولایات، نبود مواد حساس انتخاباتی در برخی مراکز اخذ رأی در کابل و ولایات، حاضر نشدن تعدادی از کارمندان اخذ رأی در مراکز رأی دهی و برگزار نشده انتخابات در غزنی همه و همه نشان داد که سال انتخابات نکو نخواهد بود.
به هر صورت و در حالی که اعتراضات شهروندان، برخی چهره های سیاسی به شمول رهبران احزاب و جامعه مدنی و رسانه ها به این همه تقلب ها هیچ پاسخ مناسبی از سوی کمیسیون سمع شکایات انتخاباتی دریافت نکرد، انتخابات ولسی جرگه در کابل و برخی ولایات طی دو روز برگزار شد. به گواه شاهدان عینی و اعلام رسانه ها و برخلاف ادعای مقامات حکومتی این انتخابات در روزهای برگزاری به یک نمایش بیشتر شبیه بود تا گرفتن آراء مردم برای مشخص شدن نمایندگان واقعی آنان در خانه ملت.
مرحله بعدی پر از درد و رنج و بی عدالتی انتخابات پارلمانی گذشته اما اعلام نتایج آن بود: بعد از چندین ماه تأخیر سرانجام کمیسیون مستقل انتخابات که باید در مستقل بودن آن شک می کردیم، لیست راه یافتگان به پارلمان را اعلام کرد.
به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این لیست یک لیست دست چین شده از سوی حکومت برای تبدیل خانه ملت به مکانی برای اطاعت محض از اوامر غنی بود تا یک لیست واقعی!
اینک اما پس از سپری شدن جنجال های چهل روزه برای تعیین رئیس پارلمان و هیأت اداری هنوز گندهای این انتخابات از زیر خاکستر بیرون می شود؛
در تازه ترین مورد شماری از نامزدان زن در انتخابات پارلمانی گذشته با دوختن لب های خود از حکومت می خواهد حق پایمال شده آنان را زنده کند.
این معترضان از رییس جمهور می خواهند تا محکمه اختصاصی دایر کند، آرای آنان را بررسی و مسوولان کمیسیون شکایات انتخاباتی را به دادگاه بکشاند.
در این میان ادعای خانم هیله مجتبی جالب و توجه بر انگیز است. وی می گوید رییس کمیسیون شکایات انتخاباتی از وی یک لک دالر رشوه خواسته بود و چون وی این مقدار پول را نداشت نامش از فهرست نهایی خط زده شد.
در کنار خانم مجتبی نمایندگان زن دیگر که تعدادشان به ده می رسد نیز هستند که در اعتراض به بی عدالتی صورت گرفته به میدان آمده اند.
این نامزدان معترض از ولایات ننگرهار، پکتیکا، قندهار، پروان، کندز، هلمند و حوزه کوچی در انتخابات پارلمانی گذشته شرکت کرده بودند اما بنا به تقلب انجام شده موفق نشدند به پارلمان راه یابند.
دیوه نیازی از ننگرهار، هیله مجتبا از پکتیکا، هادیه از هلمند و آرزو صافی از ولایت قندهار چهار زنی اند که لب های خود را دوخته اند.
این اتفاق در حالی رخ می دهد که حکومت و در رأس آن غنی همواره از افزایش مشارکت زنان در عرصه های مختلف از جمله رهبری جامعه سخن گفته اند و با برخی عزل و نصب ها خواسته اند ژست دموکراتیک به خود بگیرند.
به باور کارشناسان امر پایمال شدن حقوق نامزدان زن در انتخابات پارلمانی گذشته اوج بی عدالتی در حق زنان کشور است، کشوری که از دیرباز سرزمین خوبی برای زنان نبوده اکنون و در اوج هیاهو و فریاد دموکراسی باز هم جای خوبی برای زنان نیست!