شکستن درهای پارلمان، عملی شرم‌آور!
شکستن دروازه‌ی ورودی تالار پارلمان و ضرب‌وشتم نگهبانان آن، رفتار غیر انسانی، خلاف قانون و مخالف اخلاق عمومی است. این رفتار نشان می‌دهد که بی‌فرهنگی و بد اخلاقی در پارلمان به یک امر روزمره بدل می‌شود.
انتظار این بود که پارلمان کنونی از هر لحاظ بهتر از پارلمان قبلی باشد. اما در سه روز اخیر، برخی از نمایندگان، رفتاری از خودشان نشان دادند که سبب ناامیدی عمومی شده است. برخی از نمایندگان که قرار است به نیابت از مجموع شهروندان افغانستان قانون‌گذاری کنند، رفتاری از خودشان بروز می‌دهند که با هیچ منطقی سازگاری ندارد. آیا شکستن دروازه‌ی تالار پارلمان رفتار قانونی است؟
مگر نمایندگانی که به دروازه‌ی ورودی پارلمان آسیب زدند، نمی‌دانستند که صدمه به اموال عمومی جرم است و عامل آن مورد پی‌گرد قانونی قرار می‌گیرد؟ نمایندگان مگر نمی‌دانند که وظیفه‌ی قانون‌گذاران هم در روند قانون‌سازی و هم در روند نظارت از اعمال حکومت، حفظ منافع عمومی است؟ آیا آسیب زدن به اموال و اماکن عمومی و دولتی که با پول کمکی کشورهای دوست ساخته شده است، نفی منافع عمومی نیست؟ آیا یک نماینده‌ی پارلمان اجازه دارد که صرف برای تخلیه‌ی خشم درونی‌اش به اموال عمومی آسیب برساند؟
نمایندگان کنونی پارلمان باید بدانند که مثل یک شهروند عادی باید تابع قانون باشند. آنان حق تخریب اموال عمومی و ضرب و شتم افراد را ندارند. نگهبانان پارلمان، مثل نمایندگان شهروندان جمهوری و دارای حقوق برابر با دیگر شهروندان کشور هستند. هیچ نماینده‌ای حق ضرب‌وشتم آنان را ندارد. ضرب‌وشتم آنان جرم است. نگهبانانی که مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته‌اند، حق دارند که از نمایندگانی که به آنان حمله کرده‌اند، در مراجع عدلی و قضایی شکایت کنند. ضرب‌وشتم نگهبانان پارلمان رفتار وحشیانه و بسیار شرم‌آور است. بسیار شرم‌آور است که برخی از نمایندگان، نگهبانان ساختمان شورای ملی را مورد ضرب‌وشتم قرار دهند و آنان را زخمی بسازند.
آسیب‌زدن به اموال عمومی و ضرب‌وشتم نگهبانان عمارت شورای ملی، نه تنها راه حل نیست، بلکه جرم کلانی است. به ساختمانی که با پول کمکی هند آباد شده است، نباید غیر مسوولانه و وحشیانه آسیب زده شود. مردم افغانستان اعتمادشان را به کسانی که به نام آنان، به اشخاص و افراد صدمه بزنند و اموال عمومی را تخریب کنند، از دست می‌دهند. مردم افغانستان نمی‌توانند به کسانی اعتماد کنند که بسیار علنی دست به ضرب‌وشتم منسوبان نیروهای امنیتی می‌زنند. مردم به امید ایجاد یک پارلمان کارا و یک قوه‌ی نظارتی نیرومند، به نامزدان انتخابات پارلمانی رأی داده بودند. آنان انتظار دارند که پارلمان جلو خودسری مقام‌های حکومتی و نهادها را بگیرد. مردم زمانی مأیوس می‌شوند که نمایندگان پارلمان را در نقش آدم‌های خودسر ببینند. مردم افغانستان از نماینده‌گان پارلمان می‌خواهند که به این رفتار قانون‌شکنانه و شرم‌آور خاتمه دهند.
مشکلی که در انتخاب رییس پارلمان به میان آمده است و بخشی از نمایندگان آن را قبول ندارند، صرف با گفت‌وگو حل می‌شود. نمایندگان پارلمان باید با هم‌دیگر گفت‌وگو کنند و از حقوق‌دانان و نمایندگان سابق پارلمان برای حل مشکل کمک بخواهند. حقوق‌دانان می‌توانند نمایندگان را در حل مشکل کمک کنند. اگر اصول وظایف داخلی پارلمان ابهام دارد، می‌شود آن را در مشورت با حقوق‌دانان و نمایندگان قبلی پارلمان به بحث گرفت و راه‌حلی برای مشکل یافت. نباید مشکل ریاست پارلمان آن‌قدر طولانی شود که کل کار پارلمان را به گروگان بگیرد. هرچه زودتر باید این مشکل به پایان برسد. نباید کشمکش‌های سیاسی سبب معطلی کار پارلمان شود. شاید عده‌ای بر دوام بی‌نظمی سرمایه‌گذاری کنند، اما دوام تنش به سود مردم افغانستان نیست. مردم افغانستان خطر کردند و پای صندوق‌های رأی رفتند تا یک پارلمان کارا و ناظر بر اعمال حکومت شکل بگیرد و قوه‌ی مقنن فعال شود. فعال شدن قوه‌ی مقنن به سود دموکراسی نوپای افغانستان است و زمین‌گیر شدنش به زیان
8am
