زنانی که زندان را بیشتر از خانه دوست دارند
فعالان حقوق بشر در ولایت قندهار گفته‌اند که شماری از زندانیان زن در زندان قندهار پس از پایان دوران محکومیت‌شان، به دلیل نداشتن جایی برای زندگی ترجیح می دهند در زندان بمانند.
در زندان قندهار نزدیک صد زن زندانی هستند.
مسئولان زندان قندهار نیز گفته‌اند که بعد از ختم دوران محکومیت زنان زندانی، دیگر مسئولیت نگهداری این زنان را ندارند، و می گویند، این زنان به علت مشکلات یا اختلاف‌های خانوادگی نمی‌خواهند که “به خانه‌های شان برگردند”.
در شماری از ولایت‌های افغانستان از جمله کابل برای حل این مشکل برای زنان “خانه امن” ایجاد شده است.
محمد یوسف، معاون زندان سرپوزه ولایت قندهار می‌گوید که در شش ماه اخیر سه زندانی زن پس از سپری شدن دوران محکومیت خود زندان را ترک نکرده‌اند.
او می‌گوید زنانی که قصد ترک زندان را ندارند، باری است بر دوش مدیریت زندان.
متأسفانه این وضعیت محدود به قندهار نیست. فعالان حقوق بشر می‌گویند در ولایات همجوار مثل ارزگان، زابل و هلمند نیز شماری از زنان با طی مدت محکومیت شان به علت نبود محل مناسب برای زندگی بعد از دوران محکومیت ترجیح می دهند همچنان در زندان بمانند.
در کابل شش خانه امن برای زنان بی سرپناه وجود دارند؛ زنانی که مجبور به فرار از خانه پدر و یا هم شوهر خود شده‌اند و یا اینکه خانواده آنها تمایل ندارند آنهارا پس از رهایی از زندان بپذیرند.
معاون امور زنان درجریان سفرش به قندهار و دیدار با مسئولان محلی ایجاد خانه امن برای کاهش خشونت علیه زنان در این ولایت را ضروری دانسته و گفته بود تلاش خواهد کرد برای عملی ساختن این برنامه منابع مالی را نیز پیدا کند.
این سوال مهمی است که چرا زنان رندان را بر خانه ترجیح می دهند؟!!!
این نشانه این است که به دلیل سنت های غلط یا خشونت های خانوادگی خانه به مراتب بدتر از زندان است در حالیکه باید محیط امن برای ساکناتش باشد و در خانه احساس امنیت و آرامش کند.
