این نهاد روز گذشته جمعه گفت که بیشتر این کوچ های اجباری شامل شیعیان هزاره و یا کارمندان سابق دولت پیشین می باشد.
براساس گزارش نهاد دیده بان حقوق بشر، افراد طالبان اوایل ماه جاری میلادی صدها خانواده هزاره را در ولایات هلمند و بلخ مجبور به ترک زمین ها و خانه هایشان کردند. پیش از آن نیز در ولایات دایکندی، ارزگان و کندهار نیز شماری از خانواده ها مجبور به این کار شدند.
این نهاد می افزاید که پس از روی کار آمدن طالبان در افغانستان، شمار زیادی از خانواده های هزاره و یا کارمندان سابق دولت پیشین در این پنج ولایت مجبور به ترک خانه ها و زمین های زراعی شان شده اند؛ در بسیاری از موارد طالبان تنها چند روز بیشتر به آنها مهلت نداده است و حق طرح شکایت حقوقی نیز به آنها داده نشده است.
یک تحلیل گر سیاسی سابق سازمان ملل گفته است که وی شاهد اعلامیه طالبان بوده است که به مردم گفته شده بود اگر به خواسته آنها تن ندهند، حق اعتراض نسبت به عواقب آن را ندارند.
پاتریشیا گاسمن مدیر بخش آسیای دیده بان حقوق بشر می گوید که طالبان بر اساس تفکیک قومیتی و سیاسی هزاره ها و دیگر ساکنین را مجبور به ترک خانه و زمین هایشان می کنند تا این زمین ها و خانه ها را به طرفداران خودشان بدهد.
وی گفت: «این گونه کوچ های اجباری که با زور و تهدید صورت می گیرد نشانه ای بارز از سوء استفاده از قدرت برای تنبیه جمعی است.»
تاکنون گزارش ها و فایل های تصویری زیادی از کوچ های اجباری مردم به خصوص شیعیان هزاره از چند ولایت منتشر شده است.
طالبان اما می گوید که این کوچ ها اجباری نیست و براساس حکم دادگاه است.
برای مثال، ساکنان ولسوالی میش در ولایت هلمند که مجبور به کوچ شده اند به دیده بان حقوق بشر گفته اند که طالبان به حدود 400 خانواده در اوایل ماه جاری دستور تخلیه با فرصت بسیار کم صادر کرد که مردم حتی قادر به جمع آوری متعلقات و محصولات شان نیستند.
یکی از این ساکنان گفته است که شش تن نسبت به این حکم طالبان اعتراض کرد که اما بازداشت شدند، و هنوز هم چهار تن شان در بازداشت بسر می برند.
بیشتر بخوانید:
کوچ اجباری مردم در دایکندی! محمد محقق: دایکندی در آستانه فاجعه انسانی است
۱۰۰ خانواده از ولسوالی مردیان جوزجان به صورت اجباری کوچ کردند
